Chrzest w Duchu Świętym: Różnice pomiędzy wersjami

Według przyjmowanej głównie przez zielonoświątkowców oraz charyzmatyków doktryny, według której mówienie innymi językami ([[glosolalia]]) jest „dowodem” na przeżycie chrztu w Duchu Świętym. Jedynie niektórzy zielonoświątkowi teolodzy są zdania, że nie zawsze chrzest w Duchu Świętym jest związany z glosolalią, ale traktuje się to jako wyjątki. Innego zdania jest [[Gordon Fee]], który kwestionuje zielonoświątkową doktrynę chrztu w Duchu Świętym. Feei twierdzi, że Biblia dostarcza zbyt mało dowodów na to, by traktować to przeżycie oddzielnie od nawrócenie<ref>Gordon D. Fee. "Baptism in the Holy Spirit: The Issue of Separability and Subsequence," ''Pneuma: The Journal of the Society of Pentecostal Studies'' 7:2 (Fall 1985), s. 88.</ref>. Fee jest zdania, że we wczesnym chrześcijaństwie chrzest w Duchu Świętym był częścią nawrócenia<ref>Fee (1985), "Baptism in the Holy Spirit", 97.</ref>. Uważa, że dar ten jest niezbędny dla Kościoła, a zaniknął w wyniku zaniedbania<ref>Fee (1985), "Baptism in the Holy Spirit", 95-96.</ref>. To zaniedbanie sprawiło, że zielonoświątkowcy uznali glosolalię za chrzest w Duchu Świętym<ref>Fee (1985), "Baptism in the Holy Spirit", 98.</ref>.