Drużyna parkowa uzbrojenia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Linia 13:
Na poziomie brygady dysponowano amunicją w ilości dwóch [[jednostka ognia|jednostek ognia]]. Obowiązywała zasada, że po zużyciu jednej jednostki ognia przez oddziały, natychmiast wysyłały puste środki transportowe na punkt amunicyjny brygady, by odtworzyć oddziałowy zapas wożony.
 
Drużyny te były mobilizowane według [[etatEtat (wojsko)|etatu]]u: ''Organizacja wojenna służby uzbrojenia – drużyna parkowa uzbrojenia'' – L.dz.3202/Mob./Org./36.
 
Drużyna liczyła pięciu [[podoficer]]ów i dziesięciu [[Szeregowy|szeregowychszeregowy]]ch uzbrojonych w jeden pistolet i czternaście karabinów. Środkami lokomocji był koń wierzchowy i dwa rowery<ref>Waldemar Rezmer, ''Operacyjna służba sztabów (...)'', s. 238-239.</ref>.
 
{| class="wikitable"