Chlotar II: Różnice pomiędzy wersjami

Wstępując na tron Neustrii był zaledwie 4 miesięcznym dzieckiem. Dlatego w jego imieniu rządy regencyjne sprawowała jego matka, Fredegunda. By zapewnić synowi tron, zaprosiła do Paryża króla [[Burgundia|Burgundii]], [[Guntram I|Guntrama I]]. Wobec plotek, iż Chlotar nie jest synem Chilperyka Guntram zażądał przysięgi 300 możnych i 3 biskupów. Po złożeniu przysięgi w Paryżu, Guntram uznał prawość krwi Chlotara II . Wziął też udział w chrzcie Chlotara, który miał miejsce w kościele parafialnym w [[Nanterre]]. Po Chrzciechrzcie wziął pod opiekę Chlotara. Guntram nie pozwolił ambitnej Fredegundzie na pozostanie w Paryżu i odesłał ją w okolice [[Rouen]]. Nie przeszkodziło to Fredegundzie pełnić regencji w królestwie syna. W roku [[592]] Guntram zmarł. Zgodnie z [[Traktat z Andelot|porozumieniem z Andelot]], tron w Burgundii odziedziczył król [[Austrazja|Austrazji]], [[Childebert II (król Franków)|Childebert II]]. Cztery lata później zmarł Childebert. Chlotar II za namową Fredegundy zajął Paryż. Spowodowało to zbrojną interwencję [[Teudebert II|Teudeberta II]], następcy Childeberta II na tronie Austrazji. Wspierał go jego brat, władający Burgundią, [[Teuderyk II]]. W roku 596 wojska austrazyjskie i burgundzkie podeszły pod Laffaux nieopodal [[Soissons]]. W rozegranej tu bitwie poniosły druzgocącą klęskę. W roku [[597]] zmarła śmiercią naturalną Fredegunda matka Chlotara.