Charyzmaty: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎W pentekostalizmie: drobne merytoryczne
255 (dyskusja | edycje)
→‎W pentekostalizmie: przeredagowanie sekcji, uzupełnienia merytoryczne
Linia 17:
==W pentekostalizmie==
 
Powstające od początków XX wieku Kościoły zielonoświątkowe uznały charyzmaty za jeden z najważniejszych elementów życia chrześcijańskiego. Uczyniły to opierając się na obrazie pierwotnego Kościoła przedstawionym w ''Dziejach apostolskich'' oraz dochodząc do wniosku, że protestantyzm, pozbawiony sakramentów, potrzebuje więcej Ducha Świętego. Według teologów [[Pentekostalizm|zielonoświątkowych]], udzielenie chrześcijaninowi konkretnych charyzmatów jest następstwem [[chrzest w Duchu Świętym|chrztu w Duchu Świętym]].
Wyznawcy Kościołów zielonoświątkowych utrzymują, że charyzmaty opisywane w Biblii pojawiły się ponownie na początku XX wieku, wraz z powstaniem tychże Kościołów.
 
RuchNurt ten stopniowo się rozwinął i w II połowie XX wieku przeniknął także w pewnym stopniu do innych Kościołów protestanckich, a także katolickich i prawosławnych, jako tzw. [[ruch charyzmatyczny]].
Według teologów [[Pentekostalizm|zielonoświątkowych]], udzielenie chrześcijaninowi konkretnych charyzmatów jest następstwem [[chrzest w Duchu Świętym|chrztu w Duchu Świętym]].
 
CharyzmatyGłówny wnurt rozumieniuchrześcijaństwa zielonoświątkowymkwestionuje pochodzenie przedmiotemzjawisk, krytykiktórych głównegowystępowanie nurtuu chrześcijaństwa,siebie którydeklarują kwestionuje pochodzenie tych zjawiskzielonoświątkowcy, od Ducha Świętego, wskazując na możliwość oszustwa, autosugestii lub działania [[Szatan|Szatana]] i złych duchów<ref>[http://monasterujkowice.pl/books.php?b=12&c=7 Św. Serafin Rose, ''Prawoławie a religia przyszłości'']</ref><ref>[http://rzymski-katolik.blogspot.com/2012/02/abp-robert-j-dwyer-kilka-gorzkich-sow.html abp Robert J. Dwyer, ''Kilka gorzkich słów'']</ref>. Również badania naukowe wskazują, że domniemane przypadki glosolalii to jedynie zlepek przypadkowych wyrazów obcych, zasłyszanych kiedyś przez poszczególne osoby.
Ruch ten stopniowo się rozwinął i w II połowie XX wieku przeniknął także w pewnym stopniu do innych Kościołów protestanckich, a także katolickich i prawosławnych, jako tzw. [[ruch charyzmatyczny]].
 
Charyzmaty w rozumieniu zielonoświątkowym są przedmiotem krytyki głównego nurtu chrześcijaństwa, który kwestionuje pochodzenie tych zjawisk od Ducha Świętego, wskazując na możliwość oszustwa, autosugestii lub działania [[Szatan|Szatana]] i złych duchów<ref>[http://monasterujkowice.pl/books.php?b=12&c=7 Św. Serafin Rose, ''Prawoławie a religia przyszłości'']</ref><ref>[http://rzymski-katolik.blogspot.com/2012/02/abp-robert-j-dwyer-kilka-gorzkich-sow.html abp Robert J. Dwyer, ''Kilka gorzkich słów'']</ref>.
 
==We współczesnym Kościele katolickim==