Łodyga: Różnice pomiędzy wersjami

Łodyga, jak i cały pęd powstają w wyniku podziałów komórek w obrębie merystemu wierzchołkowego wchodzącego w skład wierzchołka wzrostu. U większości okrytonasiennych, zarówno jednorocznych, jak i wieloletnich drzewiastych wierzchołek wzrostu to niewielka strefa o średnicy kilkuset mikrometrów. Znacznie większy może występować u sagowców i paproci, gdzie osiąga rozmiary do kilku milimetrów. W obrębie merystemu wierzchołkowego wyróżniana jest strefa merystemu apikalnego (promerystemu), zlokalizowana w najbardziej szczytowej części wierzchołka określanej dystalną strefą osiową. Pod nią znajduje się merystem centralny (subapikalny) określany jako proksymalna strefa osiowa. Wokół znajduje się strefa proksymalna peryferyczna, czyli merystem peryferyczny. Ze strefy proksymalnej osiowej wykształca się rdzeń łodygi, a ze strefy peryferycznej zawiązki liści oraz prokambium, kambium i kora pierwotna. W strefie pod wierzchołkiem wzrostu dochodzi do wydłużania się komórek, co decyduje o wysokości rośliny. Z prokambium wykształca się protoksylem i protofloem, które po zakończeniu procesu wydłużeniowego stają metaksylemem i metafloemem. Z części komórek prokambium powstaje również kambium wiązkowe odpowiedzialne za wykształcenie wtórnych tkanek przewodzących{{r|Kopcewicz-2002}}.fuuuuuuuuuuuuuuuuuu