George Buchanan: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
przyp |
||
Linia 6:
W Bordeaux został profesorem [[łacina|łaciny]], poświęcił się także pracy literackiej, m.in. tłumaczył tragedie [[Grecja|greckie]] na łacinę. W [[1547]] został profesorem na [[Portugalia|portugalskim]] [[Uniwersytet Coimbra|Uniwersytecie Coimbra]]. Gdy uniwersytet opanowali [[jezuici]], Buchanan jako [[Herezja|heretyk]] został aresztowany i osadzony w [[Lizbona|lizbońskim]] klasztorze Sao Bento. Poddano go [[indoktrynacja|indoktrynacji]] mającej przywrócić go na łono Kościoła katolickiego. Po czterech latach został zwolniony i powrócił przez [[Anglia|Anglię]] do Paryża, gdzie poświęcił się studiom [[teologia|teologicznym]]. W [[1560]] na stałe powrócił do Szkocji i ponownie publicznie ogłosił się stronnikiem [[protestantyzm]]u.
Zwolennik [[Maria I Stuart|Marii Stuart]], po zamordowaniu z jej rozkazu [[lord Darnley|lorda Darnleya]] stał się zagorzałym przeciwnikiem królowej Szkocji. Jest uważany za [[monarchomachowie|monarchomachę]]<ref>{{cytuj książkę|rozdział=Monarchomacs|autor r=Jacob T. Levy|inni=Mark Bevir (ed.)|tytuł=Encyclopedia of Political Theory|miejsce= Los Angeles - London - New Delhi - Singapore - Washington, DC|rok= 2010|wydawca=Sage|strony=901-902|isbn =}}</ref>. W [[1570]] został wychowankiem małoletniego króla [[Jakub I (król Anglii i Szkocji)|Jakuba VI]], w tym czasie kierował także kancelarią królewską (do [[1579]]) i był strażnikiem pieczęci.
Ważniejsze prace:
Linia 15:
Buchanan jest także autorem łacińskiej parafrazy [[Księga Psalmów|Księgi Psalmów]], napisanej zgodnie z zasadami [[wersyfikacja|wersyfikacji]] antycznej. Jak się uważa, dzieło to stało się później inspiracją dla [[Psałterz Dawidów|Psałterza Dawidowego]] [[Jan Kochanowski|Jana Kochanowskiego]]<ref>J. Kochanowski, Psałterz Dawidów, Warszawa 1984, s. 299.</ref>.
{{przypisy}}
{{Kontrola autorytatywna}}
| |||