Szał uniesień: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
-typo
Linia 29:
Rankiem 24 kwietnia 1894 (37. dnia wystawy), tuż przed planowanym zakończeniem ekspozycji dzieło zostało pocięte nożem przez autora. O powodach tej decyzji malarz wypowiadał się niejasno. Według relacji [[Aleksander Świętochowski|Aleksandra Świętochowskiego]] artysta uznał, że dotrzymawszy obowiązku wobec publiczności w dniach, w którym obraz miał być zdjęty, zamiast po prostu go schować wolał ''skonstatować zawód doznany, zawód całkiem indywidualny''. [[Wiktor Gomulicki]] zapisał jego zwierzenia, według których zniszczenie obrazu było ''chwilą piekielną'': rozdzierane płótno kojarzyło mu się z krzykiem, a widok rusztowania z kośćmi. Żalił się też w słowach: ''...zrobiłem ofiarę z rzeczy, która w danej chwili była mi najdroższa. I gdybym przynajmniej był pewien, że ofiara ma nie będzie daremna, że postępek zostanie zrozumiany i doceniony''.
 
Do decyzji artysty mogły się przyczynić plotki krążące o rzekomo sportretowanej w obrazie kobiecie z towarzystwa, którą artysta miał darzyć nieodwzajemnionym uczuciem. Zniszczenie obrazu i przedwczesna śmierć Podkowińskiego podsyciły te spekulacje, dodając do legendy także [[samobójstwo]]. Przesłanką świadcząca za tą hipotezą są ślady cięć na płótnie wskazujące, że to postać kobiety była celem ataku. Obiektem uczuć artysty mogła być Ewa Kotarbińska, którą poznał podczas letniego pobytu w pałacu Wincentyny Karskiej w [[Chrzęsne (wieś w województwie mazowieckim)|Chrzęsne]]m pod Warszawą<ref>[http://www.interklasa.pl/portal/dokumenty/r127/strony/ludzie.htm Sławni ludzie związani z powiatem wołomińskim]</ref><ref name="SOLTYSIK">[http://www.adwokatura.pl/aktualne___12092004_P9112004_procesy.htm Procesy artystyczne – poza granicą kreacji], Marek Sołtysik, www.adwokatura.pl</ref>. Była ona brunetką, jednak Helena Kiniorska we wspomnieniach zapisanych na prośbę Wiesławy Wierzchowskiej zanotowała: ''rodzina osoby, w której się nieszczęśliwie kochał, dopatrywała się podobieństwa jej z kobietą z Szału i w ostrych słowach potępienia zwróciła się do Podkowińskiego. Ten, nie znosząc nagany i pełen, jak zawsze, dumy... obraz zniszczył''.
 
=== Po śmierci twórcy ===