Dytyramb: Różnice pomiędzy wersjami

'''Dytyramb''' był w greckiej liryce chóralnej pieśnią pochwalną na cześć [[Dionizos]]a, opiewającą jego cierpienia i radości, patetyczną, a zarazem pełną entuzjazmu. Śpiewaną podczas świąt dionizyjskich przez chór. Prawdopodobnie w przebraniu kozłów-satyrów przy akompaniamencie aulosu[[aulos]]u, w połączeniu z tańcami wokół ołtarza.

Gatunkiem poezji artystycznej uczynił dytyramb Arion z Koryntu (ok. 600 p.n.e.), który ustalił także sposób jego wykonywania. Wprowadzenie śpiewów solowych i wzrastająca rola koryfeusza chóru sprzyjały krystalizowaniu się w obrębie dytyrambu formy dramatycznej; przypuszcza się, że z dytyrambu wyrosły zarówno tragedia, jak i komedia. Rozkwit gatunku przypada na IV-V w. p.n.e. (Lasos z Hermiony, Simonides z Keos, Bakchylides, Pindar); w następnych stuleciach uległ on konwencjonalizacji i schematyzacji, równocześnie zaś muzyka wzięła w nim górę nad słowem poetyckim.

W późniejszym rozumieniu dytyramb to hymn pochwalny utrzymany w tonacji entuzjastycznej i patetycznej (Postać wychwalana w jego obrębie jest zwykle przerysowana, a jej cnoty hiperbolizowane).