Pistolet P-83: Różnice pomiędzy wersjami

P-83 działa na zasadzie wykorzystania energii odrzutu [[zamek swobodny|zamka swobodnego]]. [[Mechanizm spustowy]] z samonapinaniem kurka i przerywaczem umożliwia tylko ogień pojedynczy. [[Lufa]] ma 4 bruzdy prawoskrętne o skoku 252 mm. Funkcję przerywacza pełni występ w tylnej części szyny spustowej. Do samonapinania potrzebna jest siła 50 N. Pistolet ma [[mechanizm uderzeniowy]] kurkowy z kurkiem zewnętrznym napędzanym [[sprężyna uderzeniowa|sprężyną]] działającą na kurek poprzez żerdź kurka. [[Wyciąg (broń)|Wyciąg]] sprężynujący umieszczony jest w zamku. W zamku znajduje się wskaźnik obecności naboju w komorze nabojowej. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zostaje zatrzymany w tylnym położeniu. Przyrządy celownicze stałe wyregulowane na 25 m. Do zabezpieczenia pistoletu służy bezpiecznik skrzydełkowy zlokalizowany nad rękojeścią z lewej strony zamka. Ustawienie bezpiecznika w położeniu zabezpieczającym powoduje unieruchomienie [[iglica (broń)|iglicy]]. Pistolet można zabezpieczyć przy kurku napiętym i przy zwolnionym. Przed przypadkowym wystrzałem przy kurku zwolnionym chroni dźwignia zabezpieczająca. Pistolet P-83 w stanie zabezpieczonym można przeładować. Do zasilania służy [[magazynek]] pudełkowy, jednorzędowy, mieszczący 8 naboi. Wysoki punk oparcia pistoletu powoduje, że w bardzo wysokim stopniu niwelowany jest odrzut broni, dzięki czemu podczas szybkiego strzelania pistolet łatwo utrzymać jest w celu. Jest to także zasługa naboju Makarova.

Broń wspomniana jest w drugiej części trylogii ''Millennium'' [[Stieg Larsson|Stiega Larssona]] - ''[[Dziewczyna, która igrała z ogniem]]''. Główna bohaterka - [[Lisbeth Salander]], wybiera go do realizacji jednego z zadań, zamiast [[Pistolet Colt M1911|Colta 1911 government]], ponieważ ''był węższy i lepiej leżał w dłoni''<ref>Stieg Larsson, ''Dziewczyna, która igrała z ogniem'', wyd. Czarna Owca, Warszawa, 2009, s.629, ISBN 978-83-7554-090-1</ref>.