Broadway (teatr): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Początki musicalu: lit., int. |
|||
Linia 14:
=== Początki musicalu ===
[[Plik:IxionprogUS.jpg|thumb|Program z 1868 - przedstawienie ''Ixion'']]
Brytyjska aktorka Lydia Thompson przybyła do Stanów 1868 wraz z niewielką trupą ''British Blondes'' podbijając Nowy Jork
Ze względu na rosnące koszty wynajmu, około 1850 roku centrum teatralne Nowego Jorku zaczęło się przesuwać do [[Midtown Manhattan|Midtown]]. Około 1870, centrum Broadwayu znajdowało się na [[Union Square]], pod koniec stulecia teatry dotarły do [[Madison Square]] natomiast na [[Times Square]] dopiero około 1920. W tym czasie zaczęły powstawać pierwsze przedstawienia noszące cechy [[musical]]u, pierwszym dłużej granym (50 przedstawień) był w 1857 utwór ''The Elves''. Laura Keene w "muzycznej burlesce" ''Seven Sisters'' (1860) pobiła ten rekord 253 wykonaniami.
[[Plik:Crookfinale.jpg|left|thumb|350px|Uznawany za pierwszy musical ''The Black Crook'' (1866)<ref name=Morley>Sheridan, Morley.''Spread A Little Happiness:the First Hundred Years of the British Musical'', New York: Thames and Hudson, 1987, ISBN 0-500-01398-5, p.15</ref>]]
Za pierwsze dzieło, które przypomina współczesny musical (układy taneczne i utwory muzyczne posuwające akcję do przodu) jest uznawany ''The Black Crook'', który miał premierę 12 września 1866. Pomimo długości spektaklu (pięć i pół godziny) przedstawienie pobiło ówczesny rekord dając 474 spektakle. W tym samym roku dzieło ''The Black Domino/Between You, Me and the Post'' było pierwszym, które zostało określone przez twórców jako "komedia muzyczna."<ref name=Morley/>
W 1881 otwarto pierwszy teatr [[wodewil]]owy na Union Square in 1881, między 1878 i 1885 komicy Edward Harrigan i Tony Hart stworzyli i wyprodukowali szereg komedii muzycznych na pograniczu wodewilu i [[Burleska (muzyka)|burleski]] z udziałem znanych ówczesnych wokalistek ([[Lillian Russell]], Vivienne Segal, Fay Templeton). Kopiowano również londyńskie hity, jak ''H.M.S. Pinafore'' (w 1878), ''Robin Hood'' Reginalda De Kovena (1891) czy ''El Capitan'' [[John Sousa|Johna Sousy]] (1896).
Linia 25:
''A Trip to Chinatown'' (z 1891) Charlesa Hoyta został nowym rekordzistą będąc granym przez 657 przedstawień (rekord nie pobity do 1919). W 1896 właściciele teatrów Marc Klaw i A. L. Erlanger stworzyli Theatrical Syndicate, który przez następne kilkanaście lat kontrolował niemal każdy teatr w USA<ref>[http://www.musicals101.com/bwaythhist3.htm "Kenrick's summary of New York theatre from 1865–1900"]</ref>. W tym okresie powstały też pierwsze teatry [[Off-Broadway]].
''A Trip to Coontown'' (1898) był pierwszym musicalem w całości wyprodukowanym i zagranym przez [[Czarna rasa człowieka|ciemnoskórych]] Amerykanów dla swojej rasowej publiczności. Kolejne to: [[ragtime]]owy ''Clorindy the Origin of the Cakewalk'' (z 1898) i ''In Dahomey''(z 1902). Musicale komponowane były taśmowo przez autorów z [[Tin Pan Alley]] jak: Gus Edwards, John Walter Bratton, George M. Cohan (''Little Johnny Jones'' (1904), ''45 Minutes From Broadway'' (1906), ''George Washington Jr.'' (1906)). W porównaniu do [[West End (teatr)|West Endu]] przedstawienia te pozostawały jednak zdecydowanie krócej na afiszu<ref name=longrun>[http://www.dgillan.screaming.net/stage/th-frames.html?http&&&www.dgillan.screaming.net/stage/th-longr.html "Longest Running Plays in London and New York"]</ref>.
=== XX wiek ===
| |||