Lockheed AC-130: Różnice pomiędzy wersjami

AC-130A nie był jedynym samolotem z uzbrojeniem burtowym. W tym samym czasie użytkowano również samoloty AC-47 Spooky, AC-119G Shadow i AC-119K Stinger, na których opracowywano koncepcję w ten sposób uzbrojonej maszyny. Ze względu na zbyt małą liczbę samolotów C-130 Hercules, które można by było przeznaczyć do przebudowy na uzbrojoną wersję próbowano przystosować do tej roli także mniejszą i znacznie ówcześnie powszechniejszą maszynę [[Fairchild C-123 Provider]]. Pierwszy AC-123K Blind Bat (ang. ''ślepy nietoperz'') wszedł do służby w grudniu 1969, ale w przeciwieństwie do innych maszyn tego rodzaju nie posiadał uzbrojenia strzeleckiego, lecz specjalny wyrzutnik bomb kasetowych. Ze względu na małą efektywność tego typu rozwiązania w grudniu 1970 wprowadzono do produkcji oparty na C-130 seryjny samolot '''AC-130A Pave Pronto''' na pokładzie którego zainstalowano [[Bofors 40 mm|40 milimetrowe działko L60]] firmy [[Bofors]]. Wkrótce, 25 października 1971 do służby trafiła nowa wersja samolotu oznaczona jako '''AC-130E Pave Spectre''', uzbrojona w ten sam sposób jak poprzednik, ale posiadała bogatsze wyposażenie elektroniczne, w którego skład po raz pierwszy weszły kamery telewizyjne. 17 lutego 1972 po raz pierwszy zainstalowano na pokładzie jednej z maszyn [[haubica|haubicę]] [[105 mm haubica M102|M102]] kalibru 105 mm. Po zakończeniu wojny w Wietnamie po raz kolejny zmodernizowano samolot, tym razem do wersji AC-130H, który posiadał na uzbrojeniu wypróbowaną w poprzednim modelu haubicę 105 mm.