Falanga: Różnice pomiędzy wersjami

'''Falanga''' ({{greka|φάλαγξ}} ''phalanks'', dopełniacz {{grc|φάλαγγος}} ''phalangos'') – zwarty oddział bojowy [[piechota|piechoty]] [[Starożytna Grecja|greckiej]], a potem [[Starożytna Macedonia|macedońskiej]] i [[epoka hellenistyczna|hellenistycznej]]. Powstała w VII w. p.n.e.{{fakt|data=2010-12}}

 

Tworzyli ją [[hoplici]], ustawieni w 8-16 szeregach jeden za drugim. Gdy zginął hoplita z pierwszego szeregu, na jego miejsce wchodził żołnierz z drugiego. Falanga najczęściej przystępowała do bitwy w szyku zamkniętym, gdzie każdy z hoplitów osłaniał lewą połową swojej tarczy (tzw. [[hoplon]]em) swojego towarzysza. Podczas starcia walczyły tylko dwa pierwsze szeregi, pozostali zaś nadawali impetu natarciu, pchając swych poprzedników do przodu oraz uniemożliwiając im ucieczkę.

 

Używała włóczni (tzw. [[Sarissa (broń)|sarissa]]) dłuższych niż greckie i dzięki temu miała nad nimi przewagę. Pierwsze cztery szeregi trzymały sarissy poziomo, tworząc zaporę ostrzy. Pozostałe szeregi trzymały sarissy pod kątem 45°, by w razie ostrzału pociski traciły impet odbijając się od włóczni – dla zwiększenia skuteczności tej osłony sarissoforoi poruszali nimi na boki. Doskonałe wyszkolenie umożliwiało macedońskiej piechocie dokonywanie skomplikowanych manewrów (np. obrotu o 90 lub 180 stopni), bez obaw o rozerwanie szyku.