Wacław Karłowicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Anulowanie wersji 39213909 autora 89.76.27.188 (dyskusja) chodzi o 2 różne miejsca, brak źródeł
Linia 42:
 
== Biografia ==
Swoje dzieciństwo spędził w [[Łaś (wieś w województwie mazowieckim)|Łasi]] w leśniczówce. Ojciec był gajowym. Wacław Karłowicz dorastał w rodzinie z tradycjami patriotycznymi. Gimnazjum im. [[Piotr Skarga (kaznodzieja)|ks. Piotra Skargi]] ukończył w [[Pułtusk]]u a seminarium duchowne w [[Warszawa|Warszawie]]{{r|dzieciństwo}}. Święcenia kapłańskie otrzymał [[31 stycznia]] [[1932]] r. z rąk [[Stanisław Gall|Stanisława Galla]]. Był następnie katechetą w szkołach. Jako wikariusz przebywał w parafiach w [[Stare Babice (województwo mazowieckie)|Babicach]] (1932-1933), Św. Trójcy w [[Kobyłka|Kobyłce]] (1933-1934), [[Bazylika katedralna Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja w Łowiczu|Wniebowzięcia NMP]] w [[Łowicz]]u oraz Św. Andrzeja w Warszawie-Mirowie.
 
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]], uczestniczył w obronie Warszawy. Był katechetą tajnego nauczania, w szkołach państwowych i na kursach zawodowych w zakładach pracy. Współpracownik Kurii Polowej [[Armia Krajowa|AK]]. W jego mieszkaniu istniał punkt kontaktowy dla kurierów podziemnych, podróżujących na trasie [[Warszawa]] – [[Londyn]].
 
W czasie [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] kapelan [[Batalion Gustaw|batalionu "Gustaw-Antoni"]], współorganizował największy szpital powstańczy w czasie walk na [[Stare Miasto w Warszawie|Starym Mieście]], w budynkach przykościelnych przy ul. Długiej 7. Później, do zakończenia wojny, przebywał w [[Stare Babice (województwo mazowieckie)|Babicach]].
 
W [[1947]] r. razem z innymi kapelanami z czasów wojny był organizatorem nieformalnego związku pn. ''Księża-byli duszpasterze Polski Walczącej'', którego był przewodniczącym. W czasach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] organizował parafię [[parafia św. Wacława w Warszawie|św. Wacława]] na warszawskim [[Gocławek|Gocławku]], był też jej emerytowanym proboszczem. [[29 sierpnia]] [[1967]] uzyskał prawo noszenia [[rokieta|rokiety]] i [[mantolet]]u. W [[1979]] wraz ze [[Stefan Melak|Stefanem Melakiem]] powołał [[Komitet Katyński|Konspiracyjny Komitet Katyński]]. Był inicjatorem budowy pierwszego w Polsce pomnika ofiar [[zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]] na warszawskich [[Cmentarz Powązkowski|Powązkach]] w [[1981]]. Do [[1989]] r. organizował nabożeństwa patriotyczne, odprawiane w rocznice powstań i święta narodowe. W [[1995]] r. z jego inicjatywy powstało "Stowarzyszenie Olszynka Grochowska", zabiegające o godne zagospodarowanie terenu, na którym rozegrała się [[bitwa o Olszynkę Grochowską]].