Józef Bonawentura Załuski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, życiorys, +sekcja Twórczość, źr.: "Nowy Korbut", t.6 cz.1 s.528-532 |
drobne merytoryczne, życiorys, +sekcja Twórczość, źr.: "Nowy Korbut", t.6 cz.1 s.528-532 |
||
Linia 6:
Syn [[Teofil Załuski|Teofila Wojciecha]], [[podskarbi nadworny koronny|podskarbiego nadwornego koronnego]] (kasztelana buskiego) i Honoraty Stempkowskiej z Nieświeża (''primo voto'' Józefowej Lubomirskiej, ''tertio voto'' Igelströmowej). Dzieciństwo spędził w rodzinnym Ojcowie, u swej babki Marianny Załuskiej z Dębińskich (''primo voto'' Zygmuntowej Łubieńskiej). Pierwsze nauki pobierał w wiedeńskim Theresianum, a następnie przebywał jako [[paź]] na dworze Franciszka I. W późniejszym okresie uzyskał tytuł hrabiego. Posiadał znaczne majątki ziemskie: [[Jasienica]], [[Puszołaty]] i [[Prystawiany]].
Karierę wojskową rozpoczął w roku [[1807]], przekradając się do Księstwa Warszawskiego i wstępując 19 kwietnia (jako szeregowiec) do [[1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej|1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej]]. Po kilku tygodniach (5 czerwca) awansował na porucznika II kl. w 6 kompanii, a cztery miesiące później był już porucznikiem I kl. w 3 kompanii. Uczestniczył w [[Kampania (wojskowość)|kampaniach]] [[Napoleon Bonaparte|napoleońskich]]: ([[1808]]-[[1811]]) oraz ([[1812]]-[[1814]]). Kronikarz [[1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej|1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej]]. Od roku [[1815]] był [[adiutant]]em cara [[Aleksander I Romanow|Aleksandra I Romanowa]], a później [[Mikołaj I Romanow|Mikołaja I]] w armii [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]]. W latach ([[1826]]-[[1830]]) był kuratorem szkół Wolnego Miasta [[Kraków|Krakowa]]. W czasie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] był dowódcą [[dywizja|dywizji]] i szefem polskiego wywiadu. Podczas [[Wiosna Ludów|Wiosny Ludów]] w [[1848]] roku [[komendant]] [[Gwardia Narodowa (Galicja)|Gwardii Narodowej we Lwowie]]. Po Wiośnie Ludów był więziony przez władze rosyjskie. Pod koniec życia osiadł w [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicji]]. Generał Załuski jest pochowany w kościele parafialnym w [[Gręboszów (województwo małopolskie)|Gręboszowie]].
[[Plik:JKRUK 20110521 GREBOSZOW SARKOFAG JOZEFA ZALUSKIEGO IMG 9320.jpg|thumb|right|Sarkofag Józefa Załuskiego w kościele w [[Gręboszów (województwo małopolskie)|Gręboszowie]]]]
| |||