Jan Luksemburski: Różnice pomiędzy wersjami

Tak jak jego ojciec w młodości, poprzez to, że mieszkał początkowo w [[Paryż|Paryżu]] na dworze Filipa Pięknego był silnie związany z kulturą francuską. Dzięki zaaranżowanemu małżeństwu z córką [[Wacław II|Wacława II]] [[Elżbieta Przemyślidka|Elżbietą]] i wpływom swojego ojca-cesarza otrzymał jako 15-latek koronę Czech po wymarłych [[Przemyślidzi|Przemyślidach]]. Jego wyprawa do Czech w celu objęciu władzy nie powiodła się (nie potrafił zdobyć [[Kutná Hora|Kutnej Hory]]), szczęśliwie jednak zmarł jego konkurent do czeskiej korony [[Henryk Karyncki]], w związku z czym koronowano go na króla czeskiego w lutym 1311 roku. W [[1310]] r., aby zjednać szlachtę czeską, wydał dla niej przywilej (obietnica nieobciążania podatkami, nienaruszalność majątków, ograniczenie obowiązków w zakresie służby wojskowej). W 1313 roku zmarł we Włoszech jego ojciec-cesarz, a on sam nie potrafił przekonać elektów do poparcia jego kandydatury na cesarza, na którego wybrano w 1314 roku [[Ludwik IV Bawarski|Ludwika IV Wittelsbacha]].

W sporze o tron cesarski, który wybuchł po śmierci ojca Jana Luksemburskiego, którym był Henryk VII Luksemburczyk, doszło w 1314 roku do podwójnej elekcji, gdzie wybrano dwu królów: [[Fryderyk III Piękny|Fryderyka Pięknego Habsburga]] i [[Ludwik IV Bawarski|Ludwika IV Bawarskiego]] z rodu Wittelsbachów. Był to tzw. konflikt Staufów i Welfów inaczej określany jako [[Gibelini i Gwelfowie|gibelińsko-gwelficki]]. Ludwik IV Bawarski reprezentował orientację gibelińską, antypapieską, Fryderyk Piękny natomiast gwelficką, popieraną przez papieża. Jan Luksemburski poparł w początkach swego panowania Ludwika IV Wittelsbacha.

W czerwcu 1336, w trakcie walk o obsadę tronu w [[Karyntia|Karyntii]], Jan Luksemburczyk zorganizował wyprawę przeciwko Habsburgom. W jego wyprawie brał udział również polski król [[Kazimierz III Wielki]].

Jan Luksemburski używał tytułu króla Polski w swej oficjalnej tytulaturze, jednak jak wynika z późniejszych źródeł, swoje pretensje ograniczał do dawnego królestwa [[Przemysł II|Przemysła II]] (czyli Wielkopolski i Pomorza Gdańskiego), bo koronacja [[Władysław Łokietek|Władysława Łokietka]] zdaniem ówczesnych formalnie nie naruszała w niczym jego praw.