Republika Nowogrodzka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →W zjednoczonej Rosji: drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
m →W Wielkim Księstwie Moskiewskim i Carstwie Rosyjskim: drobne redakcyjne |
||
Linia 106:
W [[XIV wiek]]u na północnej Rusi zaczęły rosnąć wpływy [[Wielkie Księstwo Moskiewskie|Wielkiego Księstwa Moskiewskiego]], którego władcy dążyli do zjednoczenia ziem ruskich pod swoim berłem. 15 I [[1478]] r. Republika Nowogrodzka została ostatecznie zdobyta przez [[Wielki książę|wielkiego księcia]] [[Iwan III Srogi|Iwana III Srogiego]] i wcielona do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Nowogród Wielki w czasie rządów cara Iwana III Srogiego cieszył się specjalnymi przywilejami, m.in.dysponował prawem do pobierania własnych podatków. Doszło do gwałtownego rozwoju miasta i wzrostu liczby ludności.
W styczniu 1570 [[Iwan IV Groźny]] wraz [[opricznina|oprycznikami]] wziął szturmem Nowogród Wielki. Miasto zostało potraktowane jako wrogie, splądrowane i spalone, a wszyscy mieszkańcy wymordowani lub wysiedleni. Car rozprawił sie w ten sposób z tradycją Nowogrodu i jego kontaktami z [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkim Księstwem Litewskim]]<ref>[[Michaił Heller]], ''Historia Imperium Rosyjskiego'' Wyd. III Warszawa 2002 ISBN 978-83-05-13522-1 s.168-169.</ref>
W czasie [[Wojny inflanckie|wojen inflanckich]] i okresie [[Wielka smuta|wielkiej smuty]] miasto było centrum oporu przeciw wojskom polsko-litewskim na północnym-zachodzie [[Carstwo Rosyjskie|Carstwa Rosyjskiego]]. W mieście stacjonował garnizon wojsk kniazia Michaiła Skopin-Szujskiego i sojuszniczych wojsk szwedzkich.
|