Sancja Szymkowiak: Różnice pomiędzy wersjami

| Imię = Sancja Szymkowiak [[serafitki|CMBB]]

| Tytuły = [[zakonnica]]

| Data_beatyfikacji = 18 sierpnia [[2002]] <small>(zaliczona w poczet błogosławionych)<small/>

'''Maria Sancja (Janina) Szymkowiak''' (ur. [[10 lipca]] [[1910]] w [[Możdżanów|Możdżanowie]], zm. [[29 sierpnia]] [[1942]] w [[Poznań|Poznaniu]]) – [[zakonnicaPolacy|siostrapolska]] zakonna[[serafitki|serafitka]] (CMBB), [[Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego|błogosławiona kościołaKościoła katolickiego]].

NajmłodszaByła najmłodszą i jedynajedyną dziewczynkadziewczynką z pięciorga dzieci Augustyna i Marianny z Duchalskich. Po trzech latach nauki w niemieckiej szkole elementarnej w pobliskiej [[Szklarka (województwo dolnośląskie)|Szklarce]], w [[1919]] roku rozpoczęła naukę w [[II Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Reymonta w Ostrowie Wielkopolskim|Żeńskim Liceum i Gimnazjum Humanistycznym w Ostrowie Wielkopolskim]]. W [[1921]] roku rodzice zakupili dom w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]] i tam się przeprowadzili.

W maju [[1928]] roku zdała egzamin dojrzałości i w [[1929]] r. rozpoczęła studia na [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Uniwersytecie Poznańskim]], na filologii romańskiej. Jako studentka brała czynny udział w pracach Sodalicji Mariańskiej: w zebraniach, konferencjach, rekolekcjach zamkniętych apostołując dyskretnie i skutecznie. Znali ją też dobrze różni nędzarze w najbardziej zaniedbanej dzielnicy [[Poznań|Poznania]] w tzw. "Wesołym Miasteczku", których wspomagała w miarę własnych sił i możliwości.

W [[1934]] roku korzystając z zaproszenia Sióstr Oblatek Serca Jezusowego wyjechała do [[Francja|Francji]] do [[Montluçon]] celem nabycia większej wprawy w języku francuskim, by w ten sposób lepiej przygotować się do egzaminu magisterskiego. Przebywając we Francji wzięła udział w pielgrzymce do [[Lourdes]] i jak sama pisze: ''zadecydowała ona o całej mej przyszłości i nie wracając już do domu rodzinnego rozpoczęłam postulanturę w Zgromadzeniu Sióstr Oblatek''.

Matka wysłała ją do brata, ks. Eryka Szymkowiaka, proboszcza w Drobninie, w nadziei, że odwiedzie ją od tego zamiaru wstąpienia do klasztoru. Brat rozumiał swoją siostrę i skontaktował ją z Siostrami [[Serafitki|Serafitkami]], które pracowały w jego parafii. [[27 czerwca]] [[1936]] roku poprosiła o przyjęcie w domu prowincjonalnym w Poznaniu przy ul. św. Rocha 13. Przy [[obłóczyny|obłóczynach]], które odbyły się [[29 lipca]] [[1937]] r. otrzymała nowe imię: Maria Sancja.

W Zgromadzeniu spełniała różne prace. Była wychowawczynią, nauczycielką, tłumaczką, [[Furtianka|furtiankąfurtian]]ką, refektarką. Siostry strapione, załamane, cierpiące, znajdowały u niej zawsze pociechę, światło i duchowe wsparcie. Dla każdego miała dobre słowo i uśmiech, toteż w czasie okupacji jeńcy francuscy i angielscy, którym Ss. Sancja służyła jako tłumacz nazywali ją ''Aniołem dobroci'', a po śmierci całowali jej martwą rękę i mówili: "Święta Sancja".

Ciężkie przeżycia, zimno, głód, podcięły jej wątłe siły, zapadła na gruźlicę gardła. Śluby wieczyste złożyła już na łożu śmierci [[6 lipca]] [[1942]] r. Były one dla niej pewnego rodzaju mistycznym przygotowaniem do zbliżającej się śmierci.

[[29 sierpnia]] [[1942]] r. wcześnie rano wezwała przełożoną i prosząc o Komunię św. powiedziała jej, że tego dnia umrze i rzeczywiście umarła. Zgromadzone siostry prosiła o przebaczenie wszystkich win, a gdy przełożona zwróciła się do niej z prośbą o modlitwę u Boga odpowiedziała, że ma jej rozkazywać, a nie prosić, bo pragnie być posłuszną i po śmierci dodając:

== Proces beatyfikacyjnyKult ==

[[Serafitki|Zgromadzenie Sióstr Serafitek]] podjęło starania o wszczęcie [[Beatyfikacja|procesu beatyfikacyjnego]]. [[Diecezja]]lny proces informacyjny przeprowadzono w [[Poznań|Poznaniu]] w latach [[1970]] - [[1979]]. Akta procesu informacyjnego złożono w Kongregacji Spraw Świętych w [[1984]] roku. Pozycja o życiu i cnotach [[Sługa Boży|Służebnicy Bożej]] została przedstawiona Kongregacji w maju [[1992]] roku. W roku [[2000]] odbyła się dyskusja teologów i kardynałów nad heroicznością jej cnót z pomyślnym rezultatem. [[18 grudnia]] tego samego roku ogłoszony został dekret o heroiczności jej cnót.

[[18 sierpnia]] [[2002]] roku w [[Kraków|Krakowie]] [[Jan Paweł II]] zaliczył ją w poczet [[błogosławiony]]ch.

* [{{Cytuj stronę | url = http://brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/08-18a.php3 | tytuł = Błogosławiona Sancja Szymkowiak, zakonnica] -| materiałyopublikowany na= Internetowa Liurgia Godzin, [[brewiarz.katolik.pl]] [ostatnia| aktualizacja:data 20.07.2010]dostępu = 2014-05-06}}

* [{{Cytuj stronę | url = http://www.vatican.va/news_services/liturgy/saints/ns_lit_doc_20020818_szymkowiak_pl.html Życiorys| natytuł stronie= WatykanuSancja Szymkowiak (1910-1942) | opublikowany = Oficjalna strona [[Watykan]]u {{lang| język = pl | data dostępu = 2014-05-06}}