Aaron ben Mosze ben Aszer: Różnice pomiędzy wersjami

'''Aaron ben Mosze ben Aszer''' (אהרון בן משה בן אשר; czasem skracane do '''Ben Aszer'''; ur. ok. 900 w [[Tyberiada|Tyberiadzie]], zm. w [[960]], prawdopodobnie w [[Jerozolima|Jerozolimie]]) – ostatni i najsławniejszy z pięciu [[masoreci|masoretów]] pochodzących ze znanego masoreckiego rodu ben Aszerów.

Ben Aszer jest autorem przepisów masoreckich ''Diqduque ha-Te'amin'' (wydane drukiem w 1517) oraz ''Szemon Suggin'', zbioru 80 podobnie brzmiących wyrazów hebrajskich. Ten ostatni zbiór stał się częścią masory końcowej i wszedł w skład masoreckiego dzieła ''Ochla we-Ochla'' (wyd. 1864). Zaopatrzony w znaki samogłoskowe i akcenty ustalony przez ben Aszera tekst hebrajski [[Pismo Święte|Pisma Świętego]], sporządzony według dokładnych przepisów masoreckich, stał się powszechnie przyjętym w wydaniach Pisma Świętego (''textus receptus''). Ben Aszer pracował także nad tekstem aramejskim.