Konfederacja Maćka Borkowica: Różnice pomiędzy wersjami

 

U podstaw jej legł antagonizm [[Małopolska|Małopolan]] i [[Wielkopolska|Wielkopolan]], którzy poczuli się dotknięci przeniesieniem centrum administracji kraju do [[Kraków|Krakowa]] i pomijaniu ich przy obsadzaniu urzędów centralnych. Rycerstwo wielkopolskie protestowało też przeciwko ustanowieniu [[starosta generalny|starosty generalnego]] dla Wielkopolski, który stał się faktycznym rządcą tej dzielnicy w imieniu króla. Powołanie dwu odrębnych starostów: [[Maciej Borkowic|Maćka Borkowica]] poznańskiego i [[Przecław z Gułowa|Przecława z Gułowa]] [[Kalisz|kaliskiego]] tylko pogorszyło sytuację. Rozpoczęły się zamieszki i zbójnictwo na drogach. Dla obrony kupców Poznań zmuszony był zawiązać w [[1350]] konfederację miejską. Co gorsza na początku [[1352]] Kazimierz Wielki usunął obu starostów i przywrócił urząd starosty generalnego, którym został [[Śląsk|Ślązak]] Wierzbięta z Paniewic. To spowodowało już otwarte wystąpienie rycerstwa, które rozpoczęło ataki na przedstawicieli i zwolenników króla. Wielkopolska pogrążyła się w chaosie wojny domowej. W [[1353]] król przybył tutaj, próbując mediacji. Udało mu się wówczas odciągnąć od konfederacji ród Zarembów i [[Leszczyc (herb szlachecki)|Leszczyców]]. Konfederaci jednak z pomocą [[Brandenburgia|wojsk brandenburskich]] uderzyli na [[Pałuki]], oblegając [[Czarnków]].