Wikipedia

Monaster Opieki Matki Bożej w Bussy-en-Othe: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m MalarzBOT: standaryzacja szablonu {{Klasztor infobox}}
drobne redakcyjne, poprawa linków
Linia 13:
|prowincja =
|eparchia = [[Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich]]
|funkcja przełożonego = [[Igumen|Ihumenia]]
|przełożony klasztoru = ''vacat''
|klauzura = nie
Linia 19:
|rok liczby zakonników = 2010
|liczba eremów =
|1. obiekt sakralny typ = [[Cerkiew (budynek)|Cerkiew]]
|1. obiekt sakralny nazwa = Cerkiew Przemienienia Pańskiego
|2. obiekt sakralny typ =
|2. obiekt sakralny nazwa =
Linia 29:
|styl =
|materiał budowlany =
|data budowy = po [[1946]]
|data zamknięcia =
|data zburzenia =
Linia 38:
}}
 
'''Monaster Opieki Matki Bożej w [[Bussy -en -Othe]]''' -– żeński [[prawosławie|prawosławny]] [[klasztor]] założony w 1946 przez cztery zakonnice zbiegłe z ogarniętej [[wojna domowa w Rosji|wojną domową Rosji]]. Pozostaje w jurysdykcji [[Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich|Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich]].
 
Jest to jeden z najważniejszych ośrodków prawosławnego życia monastycznego we Francji i najważniejsza taka instytucja w swojej jurysdykcji. Równocześnie monaster w Bussy jest pierwszym całkowicie samodzielnym monasterem prawosławnym na terytorium Francji (przed nim powstały jedynie skity)<ref name="hist">red. Ch. Chaillot, B. Bobrinski, ''Histoire de l'Église orthodoxe en Europe occidentale au 20ème siècle'', Paris, Dialogue entre orthodoxes, 2005, ISBN 83-89396-16-5, s. 36-38.</ref>.
Linia 51:
Od 1969 monaster w Bussy-en-Othe prowadził własną drukarnię i zajmował się przekładami tekstów liturgicznych z [[język cerkiewnosłowiański|języka cerkiewnosłowiańskiego]] i [[język grecki|greckiego]] na [[język angielski]]. Powstałe w klasztorze przekłady nadal są w użyciu w wielu anglojęzycznych parafiach prawosławnych. Począwszy od 1977 mniszki kierowały część wydawanej literatury religijnej do [[ZSRR]]<ref name="art"/>. Monasterska drukarnia wznowiła żywoty świętych autorstwa mniszki Taisy<ref name="mat"/>. Również od lat 70. w Bussy-en-Othe osiedlały się rosyjskie rodziny, których po kilku dziesięcioleciach jest w miejscowości 22<ref name="art"/>.
 
Monaster w Bussy-en-Othe stał się najważniejszym ośrodkiem prawosławnego życia zakonnego w swojej jurysdykcji oraz jednym z centrów duchowych prawosławia we Francji<ref name="hist"/><ref name="mat"/>. Obecnie (pocz. XXI w.) wśród przybywających do wspólnoty pielgrzymów przeważają prawosławni Francuzi (konwertyci lub ich potomkowie), a nabożeństwa. Jego znaczenie dla żeńskiego monastycyzmu prawosławnego we Francji porównywane jest z pozycją [[monaster Leśniańskiej Ikony Matki Bożej w Chavincourt-Provemont|monasterem w Chavincourt-Provemont]] (dawniej jurysdykcja [[Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji]], obecnie niekanonicznego [[Rosyjski Kościół Prawdziwie Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawdziwie Prawosławnego]]), który jednak znacznie różni się od wspólnoty w Bussy-en-Othe, zwłaszcza odmiennym stosunkiem do [[ekumenizm]]u i innych niż prawosławie wyznań chrześcijańskich<ref name="art"/>.
 
Eudokia (Mieszczeriakowa) pozostawała przełożoną monasteru do śmierci w 1992. Następnie zastąpiła ją Teodozja (Sołomianska). Nawiązała ona bliższe relacje z odtwarzaną w Rosji [[Monaster Trójcy Świętej i św. Serafina z Sarowa w Diwiejewie|wspólnotą diwiejewską]]<ref name="zar">[http://zarubezhje.narod.ru/tya/f_014.htm Игумения Феодосия]</ref>. W 2001 monaster w Bussy-en-Othe otrzymał z Diwiejewa [[relikwie]] szczególnie czczonych w nim [[święty mnich|świętych mniszek]] [[Aleksandra Diwiejewska|Aleksandry]], [[Helena Diwiejewska|Heleny]] i [[Marta Diwiejewska|Marty]]<ref name="art"/>.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Monaster_Opieki_Matki_Bożej_w_Bussy-en-Othe”