Fleksografia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ad
m Wycofano edycje użytkownika 89.231.206.247 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to EinsBot.
Linia 1:
{{dopracować|źródła=2013-01 }}
[[Plik:Fleksografia.svg|thumb|Schemat zespołu fleksograficznego:
Eno beton[[Kategoria:Techniki druku]]
1-cylinder aniloxowy, 2-cylinder formowy, 3-cylinder dociskowy. Między cylindrem 2 i 3 znajduje się podłoże drukowe. Na czerwono: kałamarz farbowy i rakiel dolegający do cylindra 1)]]'''Fleksografia''' (fleksodruk) – (''flekso'' /gr/ giętki) technika [[druk]]u wypukłego elastycznymi [[forma drukowa|formami drukowymi]] i ciekłymi [[farba fleksograficzna|farbami]] szybko schnącymi.
 
Charakterystyczną cechą fleksografii jest występowanie elastycznej, wypukłej formy drukowej wykonanej zazwyczaj z [[polimer]]u, rzadziej z [[guma|gumy]]. Dzięki temu technika ta stosowana może być w przypadkach, kiedy podłoże nie jest idealnie równe. Technika ta jest najbardziej uniwersalną techniką druku, jeśli chodzi o możliwości zadruku różnych [[podłoże drukowe|podłoży drukowych]].
 
== Historia ==
* Za początek fleksografii przyjmuje się rok [[1853]], kiedy w USA wykonano pierwszą elastyczną płytę do [[maszyna rotacyjna|maszyny rotacyjnej]]. W początkach istnienia fleksografię nazywano drukiem anilowym, gdyż stosowano farby z [[barwnik]]ów anilowych, obecnie uważanych za mało doskonałe.
* lata 60. XIX wieku – firma [[BASF]] uruchomiła produkcję syntetycznych [[barwnik]]ów anilowych.
* [[1890]] – powstały pierwsze maszyny do druku anilowego farbami [[alkohole|alkoholowymi]].
* [[1938]] – opracowano technologię produkcji farb wodorozcieńczalnych do druku flekso. W tym samym roku opatentowano cylinder aniloxowy (zwany też cylindrem rastrowym) do przekazywania farby. W kolejnych latach udoskonalano powłokę cylindra (obecnie ceramiczna) i geometrię kałamarzyków.
* [[1951]] – firma Mosstype Corporation ogłosiła konkurs na nową nazwę dla druku anilowego. W końcu 1952 r. przyjęto nazwę "flexography".
* [[1972]] – wprowadzono [[fotopolimer]]owe [[forma drukowa|formy drukowe]].
* [[1986]] – wprowadzono technologię "sleeve" tulei formowych.
* [[1996]] – wprowadzono [[CtP]] do produkcji form drukowych.
 
== Podział ==
Maszyny fleksograficzne można podzielić:
 
* ze względu na rodzaj farby:
** fleksografia [[rozpuszczalnik]]owa
** fleksografia wodna
** fleksografia fotoutwardzalna [[UV]]
** fleksografia elektronoutwardzalna
 
* ze względu na lokalizację [[cylinder dociskowy|cylindra dociskowego]]
** z cylindrem centralnym, zwane też C.I. (Common Impression Cylinder)
** wielocylindrowe
*** szeregowe
*** wieżowe
 
* ze względu na kształt [[podłoże drukowe|podłoża drukowego]]
** zwojowe (dominujący rodzaj)
*** ze zwoju na zwój
*** ze zwoju na arkusz
** arkuszowe
 
[[maszyna zwojowa|Maszyny zwojowe]] dzieli się ze względu na szerokość wstęgi:
* wąskowstęgowe czyli maszyny małoformatowe do druku do szerokości do 330 mm
* średniowstęgowe czyli maszyny średnioformatowe, których typowa szerokość druku wynosi 330-680 mm
* szerokowstęgowe czyli maszyny wielkoformatowe drukujące od szerokości 1000 mm
 
== Przygotowanie formy drukowej ==
Historycznie fleksograficzna forma drukowa była wykonywana z [[guma|gumy]] naturalnej, następnie z [[kauczuk]]u nitrylowego i butylowego a obecnie najpowszechniej stosuje się fotopolimer. Kolejne materiały posiadały coraz większą odporność na różne rozpuszczalniki, dzięki temu można było modyfikować rodzaj rozpuszczalników występujących w farbie fleksograficznej. Dość skomplikowanym procesem jest przygotowalnia fleksograficzna – zarówno w fazie [[DTP]], jak i przy wykonywaniu form drukowych. W fazie projektowania uwzględnić należy zjawisko rozciągnięcia formy nałożonej na wałek. Jest ono spowodowane faktem, iż forma jest elastyczna i posiada określoną grubość. Po umieszczeniu takiej formy na [[cylinder formowy|cylindrze formowym]], wierzchnia jej warstwa ulega rozciągnięciu, a co za tym idzie, następuje zniekształcenie obrazu. Aby uniknąć tego zjawiska, w fazie przygotowania należy odpowiednio skrócić rysunek w jednym kierunku.
 
Programy komputerowe przygotowujące klisze do naświetlania polimerów uwzględniają poprawki kształtu, a także zmieniają obszary kolorów, tak by na granicy kolorów nie występowały "dziury" spowodowane niedokładnym przeniesieniem różnych kolorów na podłoże.
 
Zastosowanie polimerów utwardzanych ultrafioletem, graficznych programów komputerowych oraz drukarek laserowych do przygotowania matrycy do naświetlania sprawiło, że technika fleksografii jest jedną z najtańszych w przygotowaniu technik drukarskich.
 
== Perspektywy rozwoju ==
[[farba drukowa|Farby]] stosowane we fleksografii charakteryzują się dobrym przyleganiem i możliwością bardzo szybkiego odparowania – w przypadku fleksografii z drukiem farbami rozpuszczalnikowymi lub szybkiego utrwalania promieniami UV – w przypadku fleksografii z drukiem farbami utrwalanymi UV. Dlatego też dużo lepiej niż w innych technologiach udają się druki na podłożach niewsiąkliwych, np. na foliach z tworzyw sztucznych, przez co fleksografia ma olbrzymi udział w poligrafii branży opakowaniowej.
 
Współczesne maszyny fleksograficzne drukują z rozdzielczością zbliżoną do [[Offset (poligrafia)|offsetu]], z grubością nałożenia farby zbliżającą się do [[sitodruk]]u. Często zaopatrzone są w zespoły [[lakier]]ujące, niekiedy posiadają możliwość [[uszlachetnianie druku|uszlachetnienia druku]] [[cold-stamping]]iem i wykonywania wykrawania [[wykrojnik]]ami rotacyjnymi: czyli cały proces druku i obróbki po druku jest możliwy w linii (on-line).
 
Maszyny fleksograficzne bywają doposażone w sita rotacyjne, czyli wspomaganie dodatkową techniką druku – [[sitodruk]]iem. Sitodruk pozwala na grubsze nałożenie farby niż technika fleksograficzna, chociaż prace nad wałkami aniloksowymi sprawiają, że przenoszone są coraz grubsze warstwy farby w technice flekso. Maszyny drukujące w technice [[Offset (poligrafia)|offsetowej]] bywają doposażone o fleksograficzne wieże lakierujące (tzn. z wałkiem aniloxowym) dla aplikacji [[lakier]]u dyspersyjnego w jednym procesie druku (on-line).
 
Wszystkie te cechy sprawiają, że fleksografia jest bardzo dynamicznie rozwijającą się techniką druku.
== Bibliografia ==
''Fleksodruk na targach drupa 2012'', Herbert Czichon, w: [[Świat Druku]], 9/2012, s. 28-33
 
Eno beton[[Kategoria:Techniki druku]]