Wilhelm Habsburg (1827–1894): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Korekta: Pizuński a nie Pizański
Drobne redakcyjne
Linia 44:
 
== Biografia ==
Arcyksiążę Wilhelm urodził się 21 kwietnia 1827 roku w Wiedniu. Był synem arcyksięcia [[Karol Ludwik Habsburg|Karola Ludwika Habsburga]] i [[Henrietta Nassau-Weilburg (1797-1829)|Henrietty von Nassau-Weilburg]]. Od wczesnej młodości interesował się wojskiem, zwłaszcza artylerią.<ref>Paweł Pizuński, ''Poczet Wielkich Mistrzów Krzyżackich'', Gdańsk 2003, s. 246</ref> Przeznaczony do kariery wojskowej w 1846 roku został pułkownikiem 12 regimentu piechoty. W 1847 roku awansował na generała-majora. Uczestniczył w wielu bitwach m.in: pod [[Solferino]] ([[1859]]) i pod [[Bitwa pod Sadową|Sadową]] ([[1866]]). W 1860 roku został dowódcą artylerii polowej armii [[Królestwo Lombardzko-Weneckie|królestwa lombardzko-weneckiego]], a w 1862 roku komendantem oddziałów zgrupowania [[Mainz]].<ref>Paweł Pizuński, op. cit., s. 246</ref>
 
Od października [[1845]] roku był członkiem [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Po odbyciu nowicjatu w [[1846]] roku złożył śluby zakonne. Wybrano go na [[koadiutor]]a wielkiego mistrza. Od [[1863]] roku został po śmierci arcyksięcia [[Maksymilian Habsburg-Este|Maksymiliana]] zwierzchnikiem zakonu. Po objęciu urzędu propagował organizowanie krzyżackich szpitali polowych przy armii austriackiej oraz organizował instytucję tzw. marianów, stowarzyszenia świeckich i honorowych członków zakonu krzyżackiego. Dbał przy pomocy wysokich rangą protegowanych o pozyskiwanie środków finansowych dla zakonu.<ref>Paweł Pizuński, op. cit., s. 247</ref> Jako wielki mistrz kontynuował przemiany, które zapoczątkował jego poprzednik. Istniejące już konwenty otrzymywały własną regułę. Powstawały też nowe domy zakonne.