Mamut włochaty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dodanie zdjęcia, drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 30:
W XIX w. i w pierwszych dekadach XX w. dobrze zachowane ciosy mamutów (zwane błędnie kłami) z Syberii pozyskiwano na dużą skalę jako odmianę [[kość słoniowa|kości słoniowej]]. Na przełomie XIX i XX w. w Rosji skupiono przeszło 30 ton kości słoniowej z mamuta. Różniła się ona od kości słoniowej ze współczesnych słoni bardziej białą barwą, z lekkim odcieniem niebieskim.
W Polsce największe nagromadzenie szczątków mamuta włochatego odnaleziono w 1967 na wzgórzu św. Bronisławy w Krakowie<ref>{{Cytuj pismo |imię=A. |nazwisko=Hołdys |tytuł=Rzeźnia mamutów |czasopismo=Gazeta Wyborcza |data=24–26 XII 2006}}</ref>. Napotkano tam nagromadzenie kostne (blisko 6 tys. kości i zębów) 86 mamutów, zdechłych lub zabitych, a następnie pociętych przez ludzi. Wiek kości wynosi 23–24 tys. lat. Inne duże znalezisko kości mamutów pochodzi z piaskowni w rejonie [[Pyskowice|Pyskowic]]. Na bazie materiałów z tego stanowiska zrekonstruowano szkielet mamuta stojący w [[Muzeum Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie|Muzeum Geologicznym
{{Przypisy|2}}
| |||