Rewolwer Nagant wz. 1895: Różnice pomiędzy wersjami

Nazwa pochodzi od nazwiska belgijskiego konstruktora inżyniera [[Emil Nagant|Emila Naganta]]<ref name="broń">Andrzej Ciepliński; Ryszard Woźniak ''Encyklopedia współczesnej broni palnej'' s. 159</ref>. Jedyny szerzej znany typ rewolweru gazoszczelnego (tzn. takiego, w którym nie dochodzi do przedmuchów pomiędzy [[bęben rewolwerowy|bębenkiem]] a [[lufa|lufą]]). Używał [[amunicja rewolwerowa|nabojów]] o specjalnej konstrukcji (pocisk był całkowicie schowany w [[łuska (nabój)|łusce]]). Mechanizm powodował dosuwanie bębenka do przodu, do wlotu lufy, a krawędź łuski była wsuwana do lufy i w rezultacie następowało uszczelnienie połączenia. Wersja dla żołnierzypodoficerów wymagała napinania [[kurek|kurka]] palcem,przed zaśkażdym oficerskastrzałem. posiadałaOdmiana urządzenieprzeznaczona samonapinającedla oficerów, działająceposiadała mechanizm samonapinania kurka. Działał on podczas naciskania palcem na [[język spustowy]]. W późniejszym czasie, zrezygnowano z produkowania wersji podoficerskiej. W produkcji pozostał jedynie wariant z samonapinaniem.

Broń była bardzo popularna w okresie przed [[I wojna światowa|I wojną światową]] i w okresie międzywojennym, zwłaszcza w [[Rosja|Rosji]], gdzie była dostarczana początkowo przez zakłady „''Fabrique d’Arms Nagant Frères''” w [[Liège]], a następnie produkowana przez zakłady zbrojeniowe w [[Tuła|Tule]]<ref name="broń"/> i przyjęta jako przepisowa broń boczna podoficerów i oficerówkrótka. Naganty używane były następnie w [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] ioraz organach bezpieczeństwa ([[Czeka]], [[NKWD]]), aż do wyparcia ich przez pistolety [[pistolet TT|TT]] i [[Pistolet PM|Makarow]]. Na potrzeby funkcjonariuszy bezpieczeństwa, opracowano specjalne odmiany rewolweru. Była to broń o zmniejszonych gabarytach. Osiągnięto to poprzez skrócenie lufy i chwytu. Produkowano także odmianę rewolweru, wyposażoną w tłumik dźwięku.

Rosyjskie i radzieckie Naganty wz. 1895 w niewielkich ilościach były też używane w [[Wojsko Polskie II RP|Wojsku Polskim]] w latach 1918-23<ref name="broń"/>, a następnie w [[Ludowe Wojsko Polskie|Ludowym Wojsku Polskim]] od 1943 do lat 50. Nieco lżejszy wariant produkowano w [[II Rzeczpospolita|Polsce]] dla potrzeb [[Policja Państwowa|Policji Państwowej]] w [[Fabryka Broni Łucznik|Fabryce Broni]] w [[Radom]]iu (jako Nagant wz. 30 - Ng 30), używane od 1930. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] opracowano sportową wersję rewolweru, który posiadał pogrubioną lufę, regulowane [[przyrządy celownicze]] i wygodniejszy chwyt<ref name="broń"/>.