Edward Wittig: Różnice pomiędzy wersjami

Edward Wittig wykształcenie zdobył w [[Wiedeń|Wiedniu]] pod kierunkiem J. Tautenheima ([[1897]]-[[1900]]) oraz w [[Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Pięknych w Paryżu|École des Beaux-Arts]] w [[Paryż]]u, w pracowni M. Jouvray. W latach [[1914]]-[[1920]] profesorbył profesorem [[Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie]] oraz [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]].

We wczesnym okresie swojeswojej twórczości tworzył rzeźby symboliczne - wykazujące pewne wpływy [[August Rodin|Auguste Rodina]], widoczne we wrażliwym modelunku powierzchni bryły, z czasem jednak zdecydował się na klarowny układ kompozycji oparty na mocnych kontrastach jasno rozgraniczonych brył. Od [[1910]] roku artysta począł się już programowo skłaniać ku tak zwanemu nowemu [[klasycyzm]]owi, ogólnoeuropejskiej tendencji stanowiącej reakcję na rodinizm w rzeźbie. Swe artystyczne credo zawarł w "Odczycie o rzeźbie" z [[1915]] roku - piętnował tam szerzące się w polskiej sztuce naśladownictwa Rodina i wzywał do nawiązania do tradycji. Jego monumentalny styl cieszył się w dwudziestoleciu międzywojennym wielkim uznaniem. W dziełach Wittiga upatrywano "złotego środka" pomiędzy tradycją akademicką a nowatorskimi, dążącymi do syntezy prądami artystycznymi. W [[1936]] został odznaczony Złotym [[Wawrzyn Akademicki|Wawrzynem Akademickim]] [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]] ''za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle''<ref>Rocznik Polskiej Akademii Literatury, [[Warszawa]] [[1937]], s. 263.</ref>.