Stanisław Trzeciak: Różnice pomiędzy wersjami

'''Stanisław Trzeciak''' (ur. [[25 października]] [[1873]] w [[Rudna Wielka (województwo podkarpackie)|Rudnie Wielkiej]], zm. [[8 sierpnia]] [[1944]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski duchowny [[katolicyzm|katolicki]], działacz społeczny, doktor teologii, [[profesor]].

 

 

Był zwolennikiem ograniczenia, a następnie całkowitego zakazu prawnego uboju rytualnego – [[Szechita|szechity]]. Uważał, że rytualny ubój nie jest wymagany przez prawo Mojżeszowe, stanowi natomiast źródło znacznych dochodów dla gmin żydowskich i ekonomicznego wyzysku ludności chrześcijańskiej. Znaczny udział Żydów w branży mięsnej miał powodować, że 95–100% bydła było ubijane rytualnie, co biorąc pod uwagę fakt, że od jednego zwierzęcia gmina otrzymywała od kilku do 10 zł, powodowało znaczną podwyżkę ceny mięsa; przytaczane przez Trzeciaka dane świadczyły, że dochody z szechity stanowiły blisko 50% wszystkich dochodów żydowskich gmin wyznaniowych w II RP. Podczas debaty parlamentarnej Trzeciak został powołany przez komisję sejmową jako rzeczoznawca; jego ówczesne wystąpienie zostało opublikowane w broszurze ''Ubój rytualny czy mechaniczny? Opinia rzeczoznawcy wypowiedziana na posiedzeniu Komisji Administracji i Gospodarki Sejmu Polskiego 5 III 1936'' (Warszawa 1936); ostatecznie 1 stycznia 1937 weszła w życie ustawa o zakazie powszechnego uboju rytualnego, ograniczająca stosowanie szechity tylko dla potrzeb religijnych.

Po wybuchu [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] w kościele św. Antoniego schroniło się wielu mieszkańców okolicznych domów, którzy liczyli, że szanowany przez Niemców proboszcz uchroni ich przed rzezią. W przekonaniu tym umacniał ich zresztą sam ks. Trzeciak. W dniu 7 sierpnia 1944 Niemcy po raz pierwszy pojawili się w kościele jednak proboszcz zdołał ich przekonać, aby pozostawili ludność w spokoju. Podlewski podaje, że ksiądz Trzeciak pokazał wówczas żołnierzom wysokie niemieckie odznaczenie (nadane mu jeszcze przed wojną) oraz jakieś papiery. Już następnego dnia Niemcy powrócili jednak, aby dokończyć wypędzanie mieszkańców [[Ulica Senatorska w Warszawie|ulicy Senatorskiej]]. Zgromadzonych w kościele uchodźców pognano na [[Wola (Warszawa)|Wolę]], a stamtąd do [[Dulag 121 Pruszków|obozu w Pruszkowie]]. W trakcie marszu na Wolę zamordowano co najmniej 10 osób. Jedną z ofiar był ks. Trzeciak – zastrzelony przez szeregowego żołnierza<ref name="Przygoński">{{cytuj książkę |nazwisko = Przygoński | imię = Antoni | tytuł = Powstanie warszawskie w sierpniu 1944 r | tom = I | wydawca = PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1980 | strony = 428-429 | isbn = 83-01-00293-X}}</ref><ref name="Podlewski">{{cytuj książkę |nazwisko = Podlewski | imię = Stanisław | tytuł = Przemarsz przez piekło| wydawca = Instytut wydawniczy PAX | miejsce = Warszawa | rok = 1957 | strony = 149-153| isbn = }}</ref>.

 

 

Trzeciak należał do badaczy przekonanych o autentyczności ''[[Protokoły Mędrców Syjonu|Protokołów Mędrców Syjonu]]''; jego stanowisko wynikało nie tyle z posiadania jakiegoś dowodu na ich autentyczność, ile z wniosków, jakie wyciągnął z analizy treści; był przekonany o istnieniu światowego spisku wpływowych środowisk żydowskich przeciwko cywilizacji łacińskiej i katolicyzmowi, którego celem miało być zdobycie władzy nad światem; oprócz moralnego deprawowania narodów i ich wyzysku materialnego, jednym z narzędzi urzeczywistnienia tego planu miał być komunizm i rewolucja bolszewicka w Rosji. W 1936 Trzeciak pisał: "Najskuteczniejszym środkiem do zagarnięcia władzy i majątków narodów rdzennych jest rewolucja, jak to widzimy z przebiegu wszystkich nowoczesnych przewrotów politycznych, gdzie żydzi przechodzili do znaczenia i majątków. Potwierdza to szczególniej zaś w Rosji, którą żydzi zniszczyli, zrabowali i ujarzmili, którą dotąd rządzą. Nic więc dziwnego, że całą siłą prą do wywołania rewolucji światowej. Ośrodkiem tych dążności jest obecnie Rosja, gdzie zaraz po jej opanowaniu zwrócili się do proletariatu całego świata ze znanym apelem: ''wsiem!, wsiem!, wsiem!'', wzywając wszystkich proletariuszy do wywołania przewrotów politycznych. [...] Bolszewizm to nie choroba dusz, ale wielkie oszustwo żydowskie, a kto mówi o komunizmie, a nie mówi o żydach, ten nie ma wprost pojęcia co to jest komunizm, bo komunizm i judaizm to obecnie prawie równoznaczne pojęcia" (''Program światowej polityki żydowskiej'').