Ermitaż: Różnice pomiędzy wersjami

Pałac w galerię sztuki przemieniła [[Władcy Rosji|carycacesarzowa]] [[Katarzyna II Wielka|Katarzyna II]]. Głównym budynkiem Ermitażu jest barokowy Pałac Zimowy wzniesiony dla [[Elżbieta Romanowa|carycy Elżbiety]] w latach [[1754]] - [[1762]] według projektu [[Bartolomeo Rastrelli|Bartolomea Rastrellego]]. W [[1766]] caryca Katarzyna II poprosiła francuskiego filozofa [[Denis Diderot|Denisa Diderota]] by w jej imieniu kupował obrazy z kolekcji francuskich. W ten sposób do Sankt Petersburga trafiły płótna Poussina, Watteau, Rembrandta, Rubensa, Rafaela, Tycjana i wielu innych znakomitych malarzy.

W [[1852]] [[Mikołaj I Romanow|Mikołaj I]] udostępnił zbiory publiczności i w tym celu zbudował ostatni pałac zespołu zwany Nowym Ermitażem, który zaprojektował [[Leo von Klenze]]. Po rewolucji październikowej na własność państwa przeszły i znalazły się w Ermitażu największe kolekcje prywatne: hrabiego Aleksandra Strogonowa, księcia Grigorija Potiomkina, księcia Mikołaja Jusupowa i braci Morozowów. W kolekcji Ermitażu znajduje się minm.in. 26 obrazów [[Rembrandt]]a, 25 - [[Antoon van Dyck|van Dycka]], 40 - [[Peter Paul Rubens|Rubensa]], 12 - [[Nicolas Poussin|Poussina]], 12 - [[Claude Lorrain|Lorraina]], 12 - [[Jean Antoine Watteau|Watteau]], 9 - [[Giovanni Battista Tiepolo|Tiepolo]], 11 - [[Tycjan]]a 15 - [[Paul Gauguin|Gauguina]], 31 - [[Pablo Picasso|Picassa]], 37 - [[Henri Matisse|Matissa]], 8 - [[Claude Monet|Moneta]], 12 rzeźb [[Antonio Canova|Canovy]] i pokazywane od [[1995]] wywiezione z Niemiec 74 płótna impresjonistów (większość z nich skradziona została w 1945 przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] z prywatnych kolekcji niemieckich). W [[1930]] [[Józef Stalin]] sprzedał amerykańskiemu milionerowi Andrew Mellonowi 31 obrazów z kolekcji Ermitażu, które trafiły do Galerii Narodowej w Waszyngtonie. Obecnie Ermitaż to jedno z największych muzeów sztuki i malarstwa w Europie.