Czittamatra: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: źródła/przypisy |
|||
Linia 96:
W Tybecie m.in. po dokonaniu syntezy przez [[Tsongkhapa|Tsongkhapę]] (1357-1419 r n.e.) wiele dzieł jogaczary zmarginalizowano do ujęcia "tylko umysłu", czyli czittamatry, na rzecz studiów [[prasangika|prasangiki]], jako najbardziej precyzyjnej doktryny buddyjskiej. Tsongkhapa wykazał używając terminologii madhjamaki, że np. samoświadomy i samorozświetlający się umysł wolny od dualizmu postrzegającego i postrzeganego aspektu doświadczania ostatecznie nie posiada sam w sobie żadnej inherentnej, niezależnej egzystencji.
Podobnie było w próbach całkowitego łączenia dwóch wielkich przekazów w jedną całość pomimo ich wyjątkowości i różnorodności terminologii. Przykładem jest nowy tybetański system [[szentong]] utworzony przez Dolpopa Sherab Gyaltsen (1292-1361 r n.e.). Dolpopa znany krytyki prasangiki, jeśli chodzi o jej nie wystarczalność w analizie poziomu ostatecznego, dostosował nauki o naturze buddy do madhjamaki tworząc podział pomiędzy [[rangtong]] i szentong<ref>{{cytuj
== Realizacja stanu Buddy według jogaczary ==
| |||