Robert Adam: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}}
mNie podano opisu zmian
Linia 6:
Wraz ze swymi braćmi [[James Adam|Jamesem]] i [[William Adam (syn)|Williamem]] wprowadził [[styl Adamów]] w architekturze brytyjskiej [[XVIII]] w.
 
Bracia Adamowie wraz z architektem francuskim [[Charles-Louis Clérisseau|C. Clérisseau]] odbyli w latach 1754-1758 podróż do Włoch, gdzie oglądali ruiny [[Pompeja|Pompei]] i pałacu [[Dioklecjan]]a. Owocem tej podróży było dzieło ''The Ruins of the Palace of the Emperor Diocletian at Spalato in Dalmacia'' opublikowane w 1764 r. Projekty braci Adamów (zwanych '''Adelphi''') charakteryzowały się lekką i dekoracyjną formą, wysmukleniem i jednocześnie monumentalizacją budowli, która kontrastowała z preferowanym w ówczesnym budownictwie angielskim – [[palladianizm|stylem palladiańskim]]. Charakterystyczne są [[stiuk]]owe medaliony, kasetonowe [[plafon]]y, kominki zwieńczone wprawionymi w ścianę lustrami, [[mahoń|mahoniowe]] [[boazeria|boazerie]] i odrzwia. Styl ten wywarł duży wpływ na rozwój kompozycji i wyposażenia wnętrz drugiej połowy XVIII w., znajdując, między innymi, odzwierciedlenie w stylu Ludwika XVI<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Szolginia|imię=Witold|tytuł=Architektura i Budownictwo, Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich|wydawca=Wydawnictwa Naukowo Techniczne|miejsce=Warszawa|data=1975}}</ref>.
 
W 1762 Robert został architektem królewskim. Zwany był również "królem [[marketeria|marketerii]]". Zrealizował m.in. rezydencje wiejskie w Kenwood ([[1768]]-[[1769]]) i budynki uniwersyteckie w [[Edynburg]]u ([[1781]]-[[1791]]).