Siunjata: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy |
|||
Linia 35:
== Tożsamość "ja" jako źródło powstawania cierpienia (dukkha) ==
Brak zrealizowania "pustości" (siunjata) tożsamości "[[ego (buddyzm)|ja]]" jest w buddyzmie główną przyczyną powstawania cierpienia ([[dukkha]]). Opisują to doktryny o naturze rzeczywistości w tak zwanej [[Hinajana|hinajanie]], ujęcia zwanego też podejściem [[Śrawaka|śrawaki]], który zdolny jest do wyzwolenia samego siebie. Zrealizowanie "pustości" tożsamości "ja", zwane [[anatman]]em ([[język pali]]: anatta), związane jest z przekroczeniem [[splamienia (buddyzm)|splamień]] i nie podleganiem prawu przyczynowo-skutkowemu [[karma w buddyzmie|karma]] samsary, tj. osiągnięciu stanu [[nirwana|nirwany]], gdzie jest się wolnym od cierpienia ([[język pali]]: [[dukkha]]) i przyczyn cierpienia
Indywidualna tożsamość "ja" jest przyczyną cierpienia w tym sensie, gdyż intuicyjnie wydaje się istnieć w relacji z [[pięć skupisk|pięcioma skupiskami]] (ciało, uczucia, percepcja, [[formacje mentalne]] i świadomość) jako obiekt cierpienia ([[język pali]]: dukkha). Według nauk [[buddyzm]]u jest to jednak tylko niejasne, nawykowe i błędnie przyjmowane przejawienie inherentnej tożsamości "ja". Łatwo to wykazać poprzez wykazanie braku związku tej tożsamości z pięcioma skupiskami bądź zanegowanie podstawowych cech tej tożsamości:
| |||