Wojna polsko-rosyjska (1654–1667): Różnice pomiędzy wersjami

Na początku maja wkroczyła na Ukrainę potężna armia rosyjska, którą dowodził kniaź [[Aleksy Trubecki]], a w końcu maja na czele ogromnych wojsk ruszył w pochód na Litwę sam car [[Aleksy I Romanow|Aleksy]], który wydał manifest wzywający wszystkich [[prawosławie|prawosławnych]] na terenie Rzeczypospolitej do walki z wrogami wiary. Rosja bardzo starannie przygotowała się do wojny, a w skład armii rosyjskiej wchodziło wiele najemnych [[regiment]]ów z Europy zachodniej. Wielu jej oficerów służyło w poprzednich latach w Rzeczypospolitej, znając jej mocne i słabe punkty. Rosja, która już od dłuższego czasu szykowała się do tej wojny, w ogromnym stopniu powiększyła swą armię.

 

 

Logicznym następstwem wszystkich tych wydarzeń było odwrócenie przymierzy. Wspomagający dotąd Kozaków Tatarzy zawarli [[20 lipca]] [[1654]] sojusz z Rzecząpospolitą, kiedy to [[Jan II Kazimierz Waza|Jan Kazimierz]] zaprzysiągł zawarty przez posła [[Mariusz Stanisław Jaskólski|Mariusza Stanisława Jaskólskiego]] traktat z chanem krymskim [[Islam III Girej|Islam Girejem]]. Rzeczpospolita wracała na drogę, którą odrzuciła w [[1650]] roku. Jednak tym razem jej kondycja materialna była zupełnie inna, a do tego [[Kozacy zaporoscy|Kozacy]] stali już po stronie Rosji.