Uniwersytet Paryski: Różnice pomiędzy wersjami

|www =

}}

 

== Historia ==

Dodatkowo, członkowie uniwersytetu podzieleni byli na [[nacja (uniwersytet)|nacje]] - [[korporacja akademicka|korporacje akademickie]], opierające się o ogólną przynależność geograficzną scholarów. Na Uniwersytecie Paryskim działały nacje: francuska (dla scholarów z [[Île-de-France]] i obszaru śródziemnomorskiego), normańska ([[Normandia]] i [[Bretania]]), pikardyjska ([[Pikardia]] i [[Niderlandy (region historyczny)|Niderlandy]]) oraz angielska ([[Anglia]], [[Niemcy]] i [[Skandynawia]]). Nacje zachowywały pewną autonomię i miały wpływ na organizację studiów swoich członków. Pod koniec średniowiecza zaczęły tracić na znaczeniu{{odn|Radding|1995|s=1177}}.

 

Pod koniec średniowiecza Uniwersytet Paryski stracił na znaczeniu. Poszczególne [[monarchia narodowa|monarchie narodowe]] otwierały własne uniwersytety, co w konsekwencji przynosiło ograniczenie liczby zagranicznych żaków w starszych placówkach. Stopniowo traciły one na międzynarodowym znaczeniu{{odn|Radding|1995|s=1177}}.

 

Decyzją [[Konwent Narodowy|Konwentu Narodowego]] z 15 października 1793 roku uniwersytet utracił wydziały teologii, medycyny, sztuk oraz prawa<ref>[https://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_(1913)/University_of_Paris University of Paris] w: [[Catholic Encyclopedia]] (1913)</ref>.

 

W 1896 roku odtworzono Uniwersytet Paryski. Działał on do roku 1970, kiedy wskutek [[maj 1968|protestów studenckich w 1968 roku]] podzielono go na 13 odrębnych uczelni.