Muzeum Farmacji w Bydgoszczy: Różnice pomiędzy wersjami

Muzeum Farmacji „Pod Łabędziem" powstało w [[2003]] roku, w 150. rocznicę założenia apteki mieszczącej się tam nadal przez aptekarza z [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowa Wielkopolskiego]] Constantina Augusta Mentzla (27 grudnia [[1853]] r.) Urządzono je na aptekarskim zapleczu, na które składa się pięć pomieszczeń: dawna zielarnia, laboratorium galenowe, biblioteka muzealna, receptura oraz zaaranżowany na salę wystawową korytarz.

Większość zbiorów (łącznie 5000 eksponatów) stanowi dawne wyposażenie apteki „Pod Łabędziem" lub pochodzi z kolekcji twórcy Muzeum - Bartłomieja Wodyńskiego. Zbiory pochodzą głównie z zachodnich ziem Polski i terenu dzisiejszych [[Niemcy|Niemiec]], zaś pozostała część to dziedzictwo byłego [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Kongresowego]], zachodnich guberni [[Zabór rosyjski|zaboru rosyjskiego]] lub [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicji]].

# '''Zielarnia''' – znajdują się tu narzędzia aptekarskie, używane w przeszłości do produkcji leków ziołowych: noże do ziół, moździerze i bogata kolekcja wag. Na ścianach wiszą XIX-wieczne ryciny [[Jan Harasimowicz|Jana Harasimowicza]], wyobrażające pracę dawnych aptekarzy, a na półkach i regałach stoją zabytkowe naczynia laboratoryjne: szklane [[Kolba (chemia)|kolby]], [[Probówka|probówki]], [[Cylinder miarowy|menzurki]], infuzorki, kamionkowe [[perkolator]]y, filtry, puszki i wyciskarki do ziół, porcelanowe i kamionkowe butle na [[Woda destylowana|wodę destylowaną]]. Są tu również XIX-wieczne zielniki oraz dyplomy medyczne.