Pałac Kazanowskich w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
→Historia: Zmiana informacji nieprawdziwej na prawdziwą, dodanie przypisu. Edycja stylistyczna. |
||
Linia 7:
== Historia ==
Zygmunt III nabył dwór [[Bobolowie|Bobolich]] przy klasztorze [[bernardyni|bernardynów]] w Warszawie i przystosował na rezydencję dla najstarszego syna Władysława IV.
Pałac Kazanowskich przystosowany był pierwotnie dla królewicza [[Władysław IV Waza|Władysława Wazy]] przez włoskiego architekta [[Constantino Tencalla|Konstantyna Tencallę]] w latach [[1628]]-[[1643]]. Już w [[1632]] pałac otrzymał w darze [[Adam Kazanowski (ok. 1599 - 1649)|Adam Kazanowski]], który przekształcił go w jedną z najwspanialszych warszawskich rezydencji w XVII wieku. Z powodu tego dworu, który wraz ze wspaniałym urządzeniem królewicz podarował Kazanowskiemu, wyniknął spór królewski syna z ojcem.
W [[1661]] właścicielami zostają [[Lubomirscy]], w [[1663]] przekazują połowę budynku od strony Krakowskiego Przedmieścia [[karmelitanki|karmelitankom bosym]] na klasztor i kościół. Dostosowując gmach do swoich potrzeb zakonnice rozbierają część pałacu - pierwsze piętro, na którym mieściła się między innymi sala balowa. W [[1818]] zakon ulega [[kasata|kasacie]] i budynek przechodzi na własność Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynnego Res Sacra Miser ([[język polski|pol.]] "ubogi jest świętością"), które dokonuje przebudowy na własne potrzeby. Dekretem [[prymas]]a Polski z 1989 roku została powołana Caritas A.W., mająca tu obecnie swoją siedzibę.
Ze zniszczeń [[II wojna światowa|wojennych]] ocalałe części pałacu odbudowano w latach [[1945]]-[[1975]]. W czasie remontu rozpoczętego w [[2006]] roku odkryto w
Na ścianie frontowej pałacu znajduje się [[Tablice pamiątkowe Tchorka w Warszawie|tablica Tchorka]] upamiętniająca ofiary egzekucji przeprowadzonej przez Niemców w sierpniu 1944<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Ciepłowski | imię = Stanisław | tytuł = Napisy pamiątkowe w Warszawie XVII-XX w. | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1987 | strony = 111 | isbn = 83-01-06109-X}}</ref>.
|