Antonio Gramsci: Różnice pomiędzy wersjami

Podstawowym problemem, z którym borykał się Gramsci był kwestia szerokiego poparcia jakie faszyzm znalazł wśród włoskiego proletariatu, doprowadziło go to do swoistego "odwrócenia" Marksa i położenia równego nacisku na bazę i nadbudowę − zarówno sfera ekonomiczno-społeczna, jak i sfera kultury ma wpływ na podejmowane decyzje i działania. Droga do zmiany nie prowadzi poprzez rewolucyjny przewrót, lecz wymaga długotrwałego okresu tworzenia [[hegemonia kulturowa|kulturowej hegemonii]] − wspólnej platformy wyobrażeń i idei łączącej intelektualistów z ludem. To rozróżnienie zostaje zresztą przez Gramsciego zniesione, gdyż dla niego nie istnieje różnica między teorią a praktyką, poznanie jest równoczesne i równoznaczne z działaniem, każdy wobec tego jest intelektualistą, czy filozofem, kto podejmuje działanie. Jest to kontynuacja antypozytywizmu zbudowanego na gruncie włoskim przez [[Benedetto Croce]], nie możliwe jest stworzenie obiektywnej prawdy w drodze czystej kontemplacji, prawda jest uwarunkowana historycznie, a o słuszności działań decyduje konkretny moment historyczny, więc żadne spojrzenie z zewnątrz, nie jest możliwe, a gdyby nawet było nie dałoby żadnych odpowiedzi. Idąc za [[Antonio Labriola|Antonio Labriolą]], uważał że marksizm jest przede wszystkim filozofią praktyki. W przeciwieństwie do Crocego podkreślał konieczność zaangażowania intelektualisty w ruch socjalistyczny, w tworzenie partii i ram organizacyjnych, podkreślał przy tym ważność zaangażowania proletariuszy.