Alfons Maria Liguori: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}}
→‎Życiorys: drobne merytoryczne
Linia 28:
Syn neapolitańskiego arystokraty Józefa i Anny, najstarszy z ośmiorga rodzeństwa. Był niezwykle uzdolniony w dziedzinie literatury, malarstwa, architektury i muzyki{{r|mnp}}. Jego kolędy są do dziś popularne we Włoszech{{r|opo}}. W [[1754]] roku skomponował najpopularniejszą włoską kolędę ''[[Tu scendi dalle stelle]]'' (pol.''Zstąpiłeś z gwiazd dalekich''), o której [[Giuseppe Verdi]] powiedział, że bez niej Święta [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]] nie byłyby pamiątką o Bożym Narodzeniu{{r|opo}}.
 
Gdy ukończył 16 lat zdobył podwójny doktorat z prawa świeckiego i kościelnego. Stał się cenionym adwokatem. W wyniku uknutej intrygi przegrał prowadzony proces sądowy. Wstąpił do seminarium i w wieku 30 lat został księdzem. Postanowił poświęcić się Bogu i ludziom pracując w najbiedniejszej części [[Neapol]]u oraz miasteczku [[Scala (miejscowość i gmina)|Scala]]. Szokiem dla Alfonsa była nie tylko nędza materialna i duchowa ludzi tam mieszkającymmieszkających. W rejonie położonym nieopodal [[Watykan]]u ludzie nie umieli się modlić i nic nie wiedzieli o [[Bóg|Bogu]]. Zasłynął wtedy jako kaznodzieja, który w prosty i przystępny sposób wykładał prawdy wiary i mówił o Bogu, gromadząc rzesze wiernych. W [[Neapol]]u założył pierwsze duszpasterstwo młodzieżowe. W pracy z młodymi ludźmi używał metod współczesnych (komponował piosenki, grał na gitarze).
 
Widząc ogromną ludzką biedę i panującą ignorancję religijną, założył w [[1732]] [[Redemptoryści|Zgromadzenie Redemptorystów]] – wspólnotę posłaną do najbardziej opuszczonych i ubogich. Zasługi związane z tą działalnością sprawiły, że w [[1762]] z rąk papieża [[Klemens XIII|Klemensa XIII]] otrzymał sakrę biskupią, zostając ordynariuszem diecezji [[Sant'Agata de' Goti]]. Aby uprosić błogosławieństwo w posłudze biskupiej, udał się w pierwszą podróż w swoim życiu, pielgrzymując do [[Loreto (Włochy)|Loreto]]. Z młodzieńczym zapałem, mimo swoich 66 lat rozpoczął pracę w diecezji. Swoją skromnością, przepięknymi kazaniami i troską o ludzi biednych porywał tłumy ludzi oraz przyciągnął do kościoła nowych wiernych. W czasie głodu panującego we [[Włochy|Włoszech]] sprzedał swoje naczynia i sprzęty, kupując za nie chleb dla biednych.