Wawrzyniec Mitzler de Kolof: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}}
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Wawrzyniec Krzysztof Mitzler de Kolof'''<ref>{{cytuj książkę | autor=Maciej Iłowiecki | tytuł=Dzieje nauki polskiej | wydawca=Wydawnictwo Interpress | miejsce=Warszawa | rok=1981 | strony=105, 110 | isbn=83-223-1876-6}}</ref><ref>{{cytuj książkę | autor=Mieczysław Klimowicz | tytuł=Oświecenie | wydawca=Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce=Warszawa | rok=1980 | strony=25–28 | isbn=83-01-02620-0}}</ref>, inne formy nazwiska: ''Micler de Koloff; Mizler'', pseud. i krypt.: ''Eine Gelehrte aus Wilna; M. de K.'', (łac. ''Laurentius Mizlerus'', niem. ''Lorenz Christoph Mitzler''; ur. 2526 lipca 1711<ref>{{cytuj książkę | rozdział = T. 5: Oświecenie | tytuł = Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | rok = 1967 | strony = 330}}</ref> w [[Heidenheim (Bawaria)|Heidenheim]], zm. 8 maja 1778 w [[Warszawa|Warszawie]]) – niemiecki teoretyk muzyki (muzykolog), filozof, lekarz, matematyk, historyk, tłumacz, nauczyciel, drukarz, wydawca, redaktor czasopism i księgarz.
 
== Życiorys ==
Urodził się 2526 lipca 1711, jako syn Jana Jerzego, urzędnika w służbie margrafa von Ausbach. Pierwsze nauki pobierał w Ausbach. Studia muzyczne ukończył (jako uczeń [[Johann Sebastian Bach|J. S. Bacha]]) w Lipsku, choć początkowo (1731) studiował teologię i filozofię – w roku 1734 uzyskał stopień magistra filozofii. Zajmował się literaturą muzyczną i rozpoczął (1736) jako redaktor, w Lipsku wydawanie czasopisma muzycznego "Neu-Eröffnete Musikalische Bibliothek". Następnie podjął w Wittenberdze studia prawnicze i medyczne. W roku 1738 założył "ersten im modernen Sinne musikwissenschaftlichen Gesellschaft in Deutschland" (pierwsze towarzystwo muzyczne korespondencyjne w nowoczesnym tego słowa znaczeniu w Niemczech) o nazwie: ''die Korrespondierende Sozietät der musikalischen Wissenschaften'' potocznie nazywane: ''Mizlersche "Societät"''. Jego członkowie, w liczbie około 20, mieli "wyróżniać się wiadomościami muzycznymi - teoretycznymi i praktycznymi, pozycją i życiem". Każdy członek miał obowiązek przedstawić swoją rozprawę z dziedziny teorii muzyki albo kompozycję, ofiarować Towarzystwu swój portret oraz przynajmniej 1 pracą rocznie przyczyniać się do rozwoju muzyki i nauki o muzyce. Tematyka prac była bardzo szeroka: od filozofii poprzez historię, akustykę aż po retorykę i poezję. Członkami towarzystwa byli m.in.: [[Georg Philipp Telemann]], [[Georg Friedrich Händel]], [[Johann Sebastian Bach]] (od czerwca 1747 r.) i [[Leopold Mozart]].
 
Od 1743 roku (po przyjeździe do Polski) został nauczycielem synów kanclerza wielkiego koronnego [[Jan Małachowski (kanclerz wielki koronny)|Jana Małachowskiego]] i zamieszkał w Końskich. Po kilku latach (1747) w Erfurcie ukończył studia medyczne (uzyskał tam doktorat), po czym powrócił do Końskich. Wrócił do Warszawy, gdzie osiadł w roku 1749, rozpoczął praktykę lekarską i wkrótce został nadwornym lekarzem Augusta III. Do jego protektorów należał Józef [[Aleksander Walerian Jabłonowski|Aleksander Jabłonowski]] (1711-1777).