Mit o powstaniu Rzymu: Różnice pomiędzy wersjami

Romulus sprowadził do swego miasta złodziei i przestępców, będących pierwszymi osadnikami. Dla nich zbudował gaj – asylum, w którym każdy mógł znaleźć schronienie, bez względu na swoje winy. Z ich pomocą zabudował Rzym i otoczył go murem. W nowym mieście nie było jednak jeszcze żadnych kobiet. Romulus wybrał co piękniejszych mężczyzn i poszedł do pobliskich miast prosić, żeby kobiety zamieszkały z nimi w Rzymie. Nigdzie ich jednak nie przyjmowano, ponieważ byli zbójcami. Romulus czekał, nie pozwalał na żadne przestępstwa. Gdy się uspokoiło, urządził wielkie uroczystości i zaprosił na nie mężczyzn z pobliskich miast. Kiedy zabawa się rozpoczęła, każdy Rzymianin porwał kobietę, przy której stał. Romulus porwał Sabinę Marsylię. Goście wrócili do domów bez żon i córek. Później, poszkodowane miasta z Titusem, królem [[Sabinowie|Sabinów]] na czele, ruszyły zbrojnie na Rzym. Tymczasem kobiety przywiązały się już do nowych mężów. Prośbami i płaczem namówiły braci, ojców i mężów do zaprzestania wojny. Rzym połączył się z Sabinami. Pewnego razu Romulus został zakryty mgłą i stał się bogiem pod imieniem [[Kwiryn (mitologia)|Kwirinus]]. [[Hersilia]] płakała po mężu. By przy nim być, stała się boginią o imieniu [[Hora]]. Następnie w Rzymie rządziło sześciu królów, aż do wprowadzienia tam [[Republika rzymska|republiki]].

 

* [[Romulus i Remus]]