Bolechów (miasto): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ukraińska nazwa |
drobne merytoryczne |
||
Linia 30:
W 1937 roku liczyło 11300 mieszkańców. W Bolechowie znajdował się sąd, poczta, szkoły, urzędy władzy oraz muzeum regionalne, przemysł reprezentowało kilka niewielkich fabryk (zakłady warzelnicze, olejarnia i trzy zakłady garbarskie).
We wrześniu 1939 zajęty przez wojska sowieckie. Podczas [[atak Niemiec na ZSRR|ataku III Rzeszy na ZSRR]] zajęty [[3 lipca]] [[1941]] przez wojska węgierskie i słowackie; od sierpnia 1941 pod niemiecką administracją okupacyjną. [[4 lipca]] [[1941]] miejscowi Żydzi zostali poddani [[pogrom]]owi polegającemu na biciu i grabieżach. W dniach 28-[[29 października]] [[1941]] Niemcy na uroczysku Berezino rozstrzelali 750 Żydów, a dla pozostałych utworzyli w Bolechowie [[getto]]. Getto zostało zlikwidowane podczas trzech kolejnych masowych egzekucji oraz drogą wywózki do [[Niemiecki obóz zagłady w Bełżcu|obozu śmierci w Bełżcu]] do [[25 sierpnia]] [[1943]] roku. W sumie podczas okupacji niemieckiej na miejscu zabito 3800 Żydów, a do Bełżca wywieziono 450<ref name=holokost>''Холокост на территории СССР: Энциклопедия'', Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.95-96</ref>.
[[6 sierpnia]] [[1944]] miasto zostało zajęte przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]]<ref>[http://www.victory.mil.ru/war/sib/1944.08.html ВОВ-60 - Сводки<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>. Polacy zostali wysiedleni z Bolechowa pod koniec 1945 roku w ramach tzw. [[Wysiedlenie Polaków z Kresów Wschodnich 1944-1946|repatriacji]]<ref>Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Eugeniusz Różański, ''Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim 1939-1946'', Wydanie I, ISBN 978-83-85865-13-1, s.16</ref>.
W Bolechowie urodzili się:
| |||