Tarnów Opolski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Pernambuko (dyskusja | edycje) źródła/przypisy, linki zewnętrzne |
Pernambuko (dyskusja | edycje) →Historia: drobne redakcyjne |
||
Linia 37:
Nazwa Tarnów pochodzi od [[Język staropolski|staropolskiej]] nazwy krzewu „[[Śliwa tarnina|tarniny]]”, lub ''tarni'' określających miejsca gdzie rośnie ta roślina{{r|Adamy}}. Pierwotnie nazywała się Tarnów Wielki dla odróżnienia od pobliskiej miejscowości Tarnowiec.
Niemiecki geograf oraz językoznawca Heinrich Adamy zalicza wieś do grupy miejscowości, których nazwy wywodzą się od tego krzewu -''"von tarn = Schwarzdorn, Schlehdorn (purnus spinosa)"''. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we [[Wrocław]]iu wymienia on formę ''Tornow'' podając jej znaczenie ''"Dorndorf"'' - ''"Cierniowa wieś"''{{r|Adamy}}. Niemcy [[germanizacja|zgermanizowali]] nazwę na ''Tarnau''{{r|Adamy}} w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.
Polską nazwę ''Tarnów'' oraz [[Germanizacja|zgermanizowaną]] ''Tarnau'' wymienia w 1896 roku śląski pisarz [[Konstanty Damrot]] w książce o nazewnictwie miejscowym na Śląsku.<ref>[[Konstanty Damrot]], "Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung : mit einem Anhange über die schlesisch-polnischen Personennamen : Beiträge zur schlesischen Geschichte und Volkskunde", Verlag von Felix Kasprzyk, Beuthen 1896.</ref> Damrot w swojej książce wymienia również starszą nazwę ''Tarnov'' zaczerpniętą z łacińskich dokumentów z roku 1335 i 1369. [[Słownik geograficzny Królestwa Polskiego]] wydany pod koniec wieku XIX podaje polską nazwę miejscowości ''Tarnów Polski'' oraz niemiecką ''Polnisch Tarnau''.<ref>[http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_VIII/599 Polnisch Tarnau oraz Tarnów Polski w [[Słownik geograficzny Królestwa Polskiego|Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego]], Tom VIII str.599.]</ref><ref>[http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XII/204 Tarnów - Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, T. XII, str.204.]</ref>.
| |||