Historia Paragwaju: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
merytoryczne |
|||
Linia 18:
== Losy po wojnie i reżim Stroessnera ==
W 1936 miał miejsce zamach stanu; członkowie ruchu [[febreryści|febrerystów]] (''febreristas'') porwali i uwięlili Ayalę i Estigarribię{{r|brt}}. Na krótko przejęli władzę, która upadła w 1937. Liberałowie organizowali program febrerystów, jednak krótko{{r|ct}}. W 1939 Estigarribia został ponownie wybrany na prezydenta. 7 sierpnia 1940 zginął w katastrofie samolotu. Po jego śmierci władzę objął [[Higinio Morínigo]], który przywrócił rządy Partii Czerwonej nie licząc się ze zwolennikami liberalistów{{r|brt}}. Znaczny wpływ na rządy zdobyła armia{{r|ct}}. W Paragwaju w 1947 wybuchła [[wojna domowa w Paragwaju|wojna domowa]] (marzec–sierpień). Rok później zwolennicy Partii Czerwonej usunęli ze stanowiska Morínigiego; przez następne sześć lat wybrano sześciu prezydentów{{r|brt}}. W wyniku wojskowego zamachu stanu w 1954 władzę przejął [[Alfredo Stroessner]]. Wcześniej, w trakcie [[II wojna światowa|II wojny światowej]], Paragwaj opierał się naciskom [[alianci II wojny światowej|aliantów]], by ograniczyć wpływy niemieckie, dopiero w lutym 1945 wypowiedział wojnę państwom [[państwa Osi|Osi]]. Koniunktura wojenna (szczególnie zapotrzebowanie na produkty rolne, będące towarem eksportowym Paragwaju) poprawiła sytuację gospodarczą państwa, na czym skorzystała armia, wzmacniając swoją pozycję{{r|ct}}.
Po wojnie i objęciu rządów przez Stroessnera podporządkował on sobie i rozbudował Partię W 1963 przeprowadził reformę rolną (podział ziemi państwowej bez naruszania latyfundiów). Rządził pod pozorem demokracji, zmieniając konstytucję tak, by mógł uczestniczyć w kolejnych wyborach i utrzymując stale [[stan wyjątkowy]]. Pod pozorami demokracji brutalnie zwalczał opozycję w kraju i za granicą. W kraju stosowano tortury (tj. rażenie prądem czy wbijanie szpilek w paznokcie ofiar), ofiarami zbrodni padali nawet senatorowie. Nagrania krzyków ofiar tortur reżim wysyłał rodzinom ofiar w celu wymuszenia na rodzinach wykupienie ciała zmarłych dysydentów. Do więzienia trafiały setki tysięcy osób a pozostałe tysiące znikały bez żadnego śladu. Wielu działaczy opozycji na skutek prześladowań znalazło się na [[emigracja|emigracji]] (w trakcie [[Operacja Kondor|Operacji Kondor]] przygotowanej we współpracy z [[CIA]] i innymi reżimami kontynentu)<ref>Simon Sebag Montefiore ''Potwory'' s.271</ref>.
Od 2. połowy lat '50 XX w. reżim Stroessnera był zwalczany przez antyrządową partyzantkę, a od lat '60 także [[kościół katolicki w Paragwaju|kościół katolicki]]{{r|ct}}.
Pod jego rządami kraj stał się ''bezpieczną przystanią'' dla obalonych dyktatorów i [[narodowy socjalizm|nazistowskich]] zbrodniarzy (m.in. [[Josef Mengele]])<ref>Simon Sebag Montefiore ''Potwory'' s.271</ref>.
W 1983 został wybrany na 7. kadencję. Obalono go 3 lutego 1989 w wyniku wojskowego zamachu stanu [[Andrés Rodríguez (prezydent)|Andrésa Rodrígueza]]{{r|brt}}.
== Powrót do demokracji ==
|