Fortunata Obrąpalska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
Fortunata Obrąpalska z d. Szurowska ([[1909]], [[Włodzimierz Wołyński]]-[[10 VI]] [[2004]], [[Poznań]]), jedna z najważniejszych postaci polskiej fotografii. Zainteresowała się nią w r. 1935, zapewne pod wpływem męża Zygmunta, po wojnie działacza [[ZPAF]]. Do parania się fotografią zachęcał ją zaprzyjaźniony [[Jan Bułhak]], którego poznała pod koniec lat 30. Na początku lat 40. mieszkała z mężem w Wilnie. Tam, w ich mieszkaniu, w 1941 i 1942 zorganizowano dwie konspiracyjne wystawy. Od 1945 przeprowadziła się do Poznania., zapisała się do Stowarzyszenia Miłośników Fotografii, a w 1947 została członkiem Polskiego Związku Artystów Fotografików. Wspołredagowała w 1948-52 poznański "Świat Fotografii". Po wojnie zainteresowała się surrealizmem i abstrakcją; starała się przenieść swe fascynacje do fotografii zaburzeniami stereotypowego widzenia. Należała do poznańskiej grupy [[4F+R]], w szeregach której znajdowali się m.in. Alfred Lenica, Ildefons Houwalt, Feliks M. Nowowiejski.
Była współorganizatorką międzynarodowej wystawy "Krok w nopwoczesność" (1957) - pierwszej po okresie socrealizmu. Pod koniec życia zajmowała się fotografią przyrodniczą. Największymi wystawami retrospektywnymi były prezentacje w Galerii Miejskiej "Arsenał" (1999); Muzeum Historii Fotografii w Krakowie (2001/2002), Galerii Fotografii B&B w Bielsku-Białej (2004); część swych zdjęć przekazała Muzeum Historii Fotografii.