Eugeniusz Okoń: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy, drobne redakcyjne |
uzup. |
||
Linia 65:
=== Po roku 1939 ===
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] przebywał w Radomyślu i okolicach. Udzielał pomocy [[Żydzi|Żydom]] i związał się z miejscową komendą [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]]. Był [[kapelan]]em działających tam oddziałów [[Armia Krajowa|AK]], a od
Od 1946 był [[proboszcz]]em w [[Radenice|Radenicach]], a rok później w [[Dobkowice|Dobkowicach]].
W 1948 roku został proboszczem w parafii Olszany koło Świdnicy, później w [[Stanowice (powiat świdnicki)|Stanowicach]]. Cały czas był nękany przez UB. Napisał w tej sprawie do Bieruta pismo które przyniosło efekt - Sąd Okręgowy w Przemyślu wydał wyrok uniewinniający ze wszelkich zarzutów wobec ks. Okonia. Interwencja Bieruta to efekt przedwojennych działań księdza m.in. z komunistycznym działaczem [[Tomasz Dąbal|Tomaszem Dąbalem]]. Zmarł i został pochowany w Olszanach, w styczniu 1950 jego zwłoki przeniesiono do Radomyśla na rodzinny cmentarz.
{{Przypisy}}
Linia 74:
*{{cytuj książkę|imię = Henryk |nazwisko = Zieliński |tytuł = Historia Polski 1914-1939 |wydawca =Zakład Narodowy imienia Ossolińskich |miejsce = |rok = 1985 |isbn =}}
* Encyklopedia Białych Plam, Radom 2004
* ''Polski Słownik Biograficzny'' t. XXIII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978.
{{DEFAULTSORT:Okoń, Eugeniusz}}
| |||