Karakalla: Różnice pomiędzy wersjami

Za najważniejsze dzieło jego panowania należy uważać zakończenie procesu unifikacji Italii oraz prowincji poprzez wydanie w 212 (lub 213) ''Constitutio Antoniniana'' (tzw. [[Edykt Karakalli]], którego przygotowanie przypisuje się raczej jego poprzednikowi i ojcu, [[Septymiusz Sewer|Septymiuszowi Sewerowi]]). Edykt ten, nadający pełne prawo obywatelstwa rzymskiego prawie całej wolnej ludności cesarstwa, Karakalla ogłosił zapewne głównie dla zdobycia popularności wśród mas ludności imperium, a także z motywacji fiskalnej (rozszerzenie opodatkowania obywateli rzymskich na większość ludności). Nie umniejsza to jednak jego zasadniczej roli jako aktu wieńczącego politykę unifikacyjną prowadzoną zwłaszcza przez [[Hadrian]]a i Septymiusza Sewera ; poprzez nadanie rzymskiego ''civitas'' osiągnięto bowiem połączenie idei solidarności politycznej i wspólnoty religijnej (nakaz modlitw za cesarza do wszystkich bóstw imperium)<ref>M. Jaczynowska, ''Historia starożytnego Rzymu'', Warszawa 1974, s. 320-322.</ref>. Dzięki temu ''Constitutio'' w znaczący sposób wpłynęła na kierunek dalszego rozwoju społecznego cesarstwa.