Roger Lemerre: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
BlackBot (dyskusja | edycje)
m zmiana sposobu linkowania do pliku
m poprawa linków
Linia 43:
Od połowy lat 80. związał się z Francuskim Związkiem Piłki Nożnej, najpierw pracował w sztabie technicznym federacji, a od [[1986]] roku przez jedenaście lat był selekcjonerem wojskowej reprezentacji Francji. W roku [[1995]] wywalczył z nią mistrzostwo świata i, po epizodycznej przygodzie w [[RC Lens]], został włączony przez selekcjonera [[Aimé Jacquet]]a do jego zespołu, przygotowującego reprezentację A do udziału w mistrzostwach świata. Lemerre, jako pierwszy asystent Jacqueta, mógł przyglądać się z bliska jego pracy, której owocem był pierwszy w historii triumf w światowym czempionacie. Namaszczony przez Jacqueta (z którym do dzisiaj żyje w bliskiej przyjaźni), został po jego rezygnacji nowym trenerem kadry.
 
Lemerre nie zamierzał przeprowadzać rewolucji personalnej, trzymał się sprawdzonych graczy, z rzadka otwierając nowemu zawodnikowi drogę do reprezentacji. Na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000|Euro 2000]] z dwudziestodwu osobowej kadry, która dwa lata wcześniej wywalczyła mistrzostwo świata, pojechało aż osiemnastu piłkarzy. Pokolenie [[ZinedineZinédine Zidane|Zidane'a]], [[Didier Deschamps|Deschamps'a]], [[Laurent Blanc|Blanca]], czy [[Youri Djorkaeff|Djorkaeffa]] raz jeszcze potwierdziło swój prymat w światowym futbolu, tym razem zdobywając mistrzostwo Europy. Lemerre, podobnie jak jego poprzednik, wszedł do panteonu największych francuskich trenerów. Według wielu obserwatorów błędem selekcjonera po mistrzostwach było kurczowe trzymanie się piłkarzy, którzy nie tylko największe sukcesy mieli już za sobą, ale i z roku na rok byli coraz starsi. Na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002|Mundialu 2002]] Francuzi mieli jedną z najstarszych drużyn (średnia wieku – 29 lat), aż czternastu piłkarzy, wciąż stanowiących o obliczu reprezentacji, jechało na turniej jako mistrzowie świata. Pochodną takiej polityki kadrowej był słaby występ Francuzów w Mundialu – po porażkach z [[Reprezentacja Senegalu w piłce nożnej|Senegalem]] 0:1, [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej|Danią]] 0:2 i bezbramkowym remisie z [[Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej|Urugwajem]] ''Trójkolorowi'' zajęli ostatnie miejsce w grupie (bilans bramkowy 0:3). Lemerre nie czekając na decyzję szefów związku, podał się do dymisji.
 
Zaraz po turnieju znalazł pracę w Tunezji. Z jej reprezentacją wywalczył w [[2004]] roku mistrzostwo [[Afryka|Afryki]] oraz po emocjonującej grze (rywalizacja w grupie między Tunezją a [[Reprezentacja Maroka w piłce nożnej|Marokiem]] trwała do ostatniego meczu) wprowadził ją trzeci raz z rzędu do [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006|mistrzostw świata]]. W latach 2008-2009 prowadził reprezentację Maroka.