Kiss (zespół muzyczny): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dexbot (dyskusja | edycje)
m Removing Link GA template (handled by wikidata)
Nie podano opisu zmian
Linia 11:
|aktywność =
|wytwórnia = [[Casablanca Records|Casablanca]], [[Mercury Records|Mercury]], [[Sanctuary Records|Sanctuary]], Kiss Records
|powiązania = [[Wicked Lester]]
|członkowie =
|byli_członkowie =
Linia 17:
|www = http://www.kissonline.com/
}}
'''Kiss''' – amerykański zespół [[rock]]owy założony przez [[Paul Stanley|Paula Stanleya]] i [[Gene Simmons|Gene'a Simmonsa]] naw przełomiestyczniu roku 1972/1973.
 
Zespół ma w swoim repertuarze utwory reprezentujące [[glam rock]], [[hard rock]], [[heavy metal]], [[rock'n'roll]]. Założyciele [[Paul Stanley]] i [[Gene Simmons]] w początkowym okresie twórczości byli pod silnymi wpływami muzyki [[The Beatles]] i rock'n'roll, dlatego próbując stworzyć własny styl i brzmienie określali go jako "Heavy Metal Beatles". Cechami charakterystycznymi wizerunku grupy były początkowo melodyjnie brzmiące nagrania oparte na gatunku rock'n'roll, z nieco cięższym brzmieniem gitar. W zespole nie było wyróżnionego jednego wokalisty, jednak większość utworów śpiewali [[Paul Stanley]] i [[Gene Simmons]]. Pod koniec lat 70. zespół znacząco złagodził klimat granej muzyki, zbliżając się do lekkich klimatów muzyki pop. Od połowy lat 80. zespół powraca do cięższego brzmienia.
Linia 56:
Krążek '''[[Paul Stanley|Paula Stanleya]]''' okazał się jednym wielkim przebojem. Paul wykonuje je grając na [[gitara akustyczna|gitarze akustycznej]] ([[gitara elektryczna]] też występuje). Są to głównie kawałki w [[tonacja|tonacji]] [[skala molowa|mollowej]]. Sukcesem okazały piosenki "Tonight You Belong to Me" oraz "Take me away".
 
Do dziś dwoma najlepiej sprzedającymi się albumami są "Paul Stanley" i "Ace Frehley".
 
=== Rozłam (19801979-1983) ===
Kiss wiedzieli, jaki gatunek muzyczny, jest obecnie na topie. W 1979 r. Peter Criss, nie uczestniczył w nagrywaniu nowej płyty, z powodu swoich problemów z używkami. W tym czasie powstawał album "Dynasty". Na perkusji zagrał za niego Anton Fig. Peter występował tylko w jednym utworze. Pomimo, iż album prezentował odmieniony styl kierunku muzyki [[disco]] album został przyjęty przez publikę, a piosenka "I Was Made for Lovin' You" uznana została za przebój, który doczekał się wielu [[cover]]ów.
 
Na życzenie producenta Peter Criss odszedł w maju 1980 r., a zastąpił go muzyk sesyjny [[Anton Fig]] (pojawił się wcześniej na solowym albumie Ace'a Frehleya i pracował przy płycie "Dynasty" zastępując Petera podczas jego choroby). Płyta "[[Unmasked]]" ukazała się niemal bez udziału Crissa. Teledysk "[[Shandi]]" promujący nowy album jest ostatnim pojawieniem się Crissa z zespołem.
 
Niestety od czasu odejścia Petera zespół zaczął mocno tracić na popularności. Nastąpiła zmiana perkusisty. Nowym muzykiem stał się [[Eric Carr]]. Został on wybrany spośród 300 kandydatów. Swoją biografię wraz ze zdjęciami umieścił w przykuwającej wzrok jaskrawo pomarańczowej teczce, co było pomyślnym posunięciem. 1 lipca 1980 roku oficjalnie został drugim perkusistą Kiss. Początkowo planowano dać mu wygląd orła (the hawk), który nie spodobał się [[Gene Simmons|Gene]] (nazwał go przerośniętą kurą), więc stworzono nowy [[image]], który tym razem się przyjął – '''the foxa'''. Zadebiutował on w grupie podczas tournée promującego "[[Unmasked]]". Trasa koncertowa zaczynała się w USA, gdzie zespół dał tylko jeden koncert mający być rozgrzewką dla nowego perkusisty. Następnie trasa obejmowała Australię oraz Europę. Była to pierwsza trasa, która nie ruszyła po USA co zaskoczyło a także zdenerwowało wielu fanów, którzy byli niezwykle ciekawi nowego perkusisty.
Niestety od czasu odejścia Petera zespół zaczął mocno tracić na popularności.
Nastąpiła zmiana perkusisty. Nowym muzykiem stał się [[Eric Carr]]. Został on wybrany spośród 300 kandydatów. Swoją biografię wraz ze zdjęciami umieścił w przykuwającej wzrok jaskrawo pomarańczowej teczce, co było pomyślnym posunięciem. 1 lipca 1980 roku oficjalnie został drugim perkusistą Kiss. Początkowo planowano dać mu wygląd orła (the hawk), który nie spodobał się [[Gene Simmons|Gene]] (nazwał go przerośniętą kurą), więc stworzono nowy [[image]], który tym razem się przyjął – '''the foxa'''. Zadebiutował on w grupie podczas tournée promującego "[[Unmasked]]". Trasa koncertowa zaczynała się w USA, gdzie zespół dał tylko jeden koncert mający być rozgrzewką dla nowego perkusisty. Następnie trasa obejmowała Australię oraz Europę. Była to pierwsza trasa, która nie ruszyła po USA co zaskoczyło a także zdenerwowało wielu fanów, którzy byli niezwykle ciekawi nowego perkusisty.
 
Pierwszym longplayem przy którym współpracował Carr, był tzw. concept–album "[[(Music from) the Elder]]". Materiał jaki zawierał, stanowił radykalne odejście od typu muzyki tradycyjnie granej przez Kiss i zawierał kilka ballad nagranych z udziałem orkiestry i chóru. [[Paul Stanley]] zapowiadał płytę jako drugiego "[[Destroyer (album)|Destroyera]]". Zaangażowano nawet do projektu tego samego producenta – Boba Erzina. Niestety płyta okazała się na tyle odmienna, że wielu fanów po prostu odwróciło się od zespołu mając dość eksperymentów. Popularność Kiss spadała w USA, gdzie fani po trasie nie obejmującej ich kraju dostali dziwny koncept album. To przelało czarę goryczy.
Linia 87 ⟶ 86:
 
16 kwietnia tego samego roku Kiss, na lotniskowcu armii amerykańskiej podczas konferencji prasowej transmitowanej do 58 krajów, ogłosili że pierwszy raz od 17 lat grupa w starym składzie i legendarnych makijażach wyruszy na światowe tournée "Alive/Worldwide", które de facto okazało się gigantycznym hitem – bilety wysprzedano w ciągu kilku godzin, a najbardziej znane zespoły jak [[Metallica]] poprzerywały swoje trasy koncertowe. Na pierwszy koncert w Detroit (28 czerwca) przyszło 70 tysięcy fanów, bilety zostały wyprzedane w niecałą godzinę. Trasa koncertowa złożona z ponad 400 występów, zajęła dwa lata i zakończyła się koncertem w [[Londyn]]ie, który zobaczyły ponad 2 miliony osób. W 1997 Kiss po raz pierwszy miał zagrać w Polsce, lecz z powodu małej sprzedaży biletów a także wycofania się w promocji radia [[RMF FM]], koncert został odwołany. Sprzedano 3500 biletów.
 
Grupa, aby wywiązać się z umowy z wytwórnią Mercury i wydać jeszcze jeden album w składzie z Bruce'em i Erikiem wydała w 1997 roku album "[[Carnival of Souls]]". Płyta wśród fanów grupy cieszy się jednak małym uznaniem. W 1998 roku przyszła kolej na pierwszą płytę od czasów, gdy Ace i Peter opuścili zespół. Krążek "Psycho Circus" od razu zyskał miano złotego. Licząc się z takim przyjęciem płyty, grupa pracowała już nad następną trasą koncertową. Na "Psycho Circus Tour" fani Kiss oprócz muzyki mogli zobaczyli pierwsze na świecie trójwymiarowe show, które oglądać można było przez specjalne [[okulary 3D]]. Kiss postanowiło zakończyć granie w oryginalnym składzie kolejną trasą – "[[The Farewell Tour]]". Według Ace miała to być ostatnia trasa, lecz Gene temu zaprzecza. Radykalnie zmieniono wygląd sceny. Była ona teraz gigantyczna. Pojawiły się na niej schody, jak na scenach z lat 1976-1978. Zespół ubrany ponownie w stroje z epoki [[Destroyer (album)|Destroyer]] ruszył w tournée po [[Stany Zjednoczone|USA]] i [[Kanada|Kanadzie]].
 
Linia 94:
 
Kontrakt [[Peter Criss|Petera Crissa]] z czasów Reunion wygasł. Nowy, który mu zaproponowano nie odpowiadał mu, co doprowadziło do rozłamu w zespole. Crissa zastąpiono poprzednim perkusistą zespołu – [[Eric Singer|Erikiem Singerem]], który występował w stroju i makijażu Petera. Taki skład zaprezentował na japońsko-australijską część "[[The Farewell Tour|Farewell Tour]]" oraz zagrał na zakończeniu [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002|Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002]] w [[Salt Lake City]].
 
Trasa skończyła się w roku 2001 i cały świat myślał, że to koniec Kiss. Zespół jednak postanowił, że będzie grał dalej. Decyzja ta nie podobała się Frehleyowi i odszedł z zespołu. Na jego miejsce wszedł [[Tommy Thayer]], któremu nadano atrybuty spacemana, ponieważ od czasów [[Alive/Worldwide Tour|Reunion]] zespół posiadał prawa do makijażu [[Ace Frehley|Ace'a Frehleya]]. Taki skład wystąpił tylko na jednym prywatnym koncercie na [[Jamajka|Jamajce]], w telewizji oraz w teledysku "[[Rock and roll all nite]]" powstałego na potrzeby serialu "[[Różowe lata siedemdziesiąte]]", gdzie zobaczyć można członków jego obsady. Na koncercie, w telewizji i w teledysku zespół wystąpił w strojach z epoki [[Destroyer (album)|Destroyer]]. W roku 2003 przypadał trzydziestolecie grupy i zespół nagrał płytę z 50-osobową orkiestrą symfoniczną zatytułowaną "[[Kiss Symphony - Alive IV]]". Widowisko było oficjalnym rozpoczęciem kariery [[Tommy Thayer|Tommyego Thayera]], mimo że wystąpił wcześniej dwa razy. Na koncercie jako perkusista gra [[Peter Criss]], który wrócił do zespołu, i to Kiss razem z nim ruszy w trasę "[[Word Domination Tour]]" z zespołem [[Aerosmith]]. Po trasie z nie przedłużono Crissowi kontraktu, który wygasł.
 
Na miejsce perkusisty wszedł [[Eric Singer]] i w pełnych makijażach zespół ruszył w pierwszą trasę w obecnym składzie. Trasa nazywała się "[[Rock The Nation]]" i obejmowała [[Stany Zjednoczone|USA]], [[Australia|Australię]], [[Japonia|Japonię]] i [[Meksyk]]. Dwa koncerty w USA zostały nagrane na potrzeby DVD, które zostało wydane pod koniec 2005.
 
Rok 2005 to tylko jeden koncert Kiss.
 
Rok 2006 to trasa "[[Rising Sun Tour]]" obejmująca 6 koncertów. 4 w Japonii i 2 w USA. W październiku wyszła pierwsza solowa płyta Paula Stanleya od roku 1978 zatytułowana "[[Live To Win]]". Jesienią Paul ruszył w trasę po USA promująca nowy krążek.
 
Nieoficjalnie mówi się, że w 2007 roku zawita do Australii i Europy, Kiss na starym kontynencie nie był od czasów [[Psycho Circus]]. Pojawiły się też plotki na temat wspólnej trasy Kiss i [[Queen]]. Wyszedł box zbierający Alive'y od I do III z premierowym koncertem z przełomu 1999 i 2000. W 2008 roku zespół wydał w Japonii album kompilacyjny "Jigoku-Retsuden" na którym znalazły się ponownie nagrane największe przeboje grupy.