Filozofia francuska: Różnice pomiędzy wersjami

[[Michel de Montaigne]], jeden z najwybitniejszych przedstawicieli [[humanizm renesansowy|humanizmu]], był najbardziej wpływowym francuskim [[filozofia renesansu|filozofem doby renesansu]]. Głosił, że [[rozum]] ludzki jest bezsilny, gdy idzie o osiągnięcie [[prawda|prawdy]], jeśli nie jest wsparty [[wiara religijna|wiarą]] oświeconą [[łaska|łaską Bożą]]. Jego główne dzieło, ''[[Próby (eseje)|Próby]]'', jeszcze za jego życia wydano czterokrotnie, a jego wpływ długo się utrzymywał. Ze sformułowań pisarza korzystały kolejne pokolenia pisarzy poczynając od [[Mathurin Régnier|Mathurina Régniera]]. Współcześni i bezpośredni następcy Montaigne'a korzystali z jego dzieła w szerokim zakresie. [[Florimond de Raemond]] uważał go za mistrza [[stoicyzm|filozofii stoickiej]] i [[filozofia chrześcijańska|chrześcijańskiej]]. ''Apologia Rajmunda Sebond'' stanowiła źródło argumentów w polemikach z protestantami i [[Racjonalizm filozoficzny|racjonalistami]]. Z „chrześcijańskiego sceptycyzmu” autora czerpali [[Pierre Charron]] i w młodości biskup [[Jean-Pierre Camus]]<ref name = Lit262>{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię = | tytuł = Literatura francuska | tom = 1 | nazwisko r = Lebègue | imię r = Raymond | strony = 262|wydawca=PWN|miejsce=Warszawa|rok=1974}}</ref>.