Wawrzyniec Goślicki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
Linia 10:
Mimo dwukrotnych starań (1578 i 1585), ponoć z winy Zamojskiego, nie udało mu się uzyskać stanowiska [[podkanclerzy koronny|podkanclerzego koronnego]].
 
10 grudnia 1585 wygłosił w Senacie znakomitą mowę jako reprezentant stanu duchownego. Jako oficjalny mówca wystąpił też w grudniu 1587 witając na podkrakowskim Kazimierzu przybyłego do Polski nowo wybranego króla elekta [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazę]]. Obie mowy uważano za wzorcowe i ogłoszono drukiem. Streszcza ona w podniosłych słowach staropolską myśl polityczną oraz sąd Polaków o swoim państwie. W [[1589]] roku był sygnatariuszem ratyfikacji [[Traktat bytomsko-będziński|traktatu bytomsko-będzińskiego]] na sejmie pacyfikacyjnym<ref>Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1751758, s. 237.</ref>. Goślicki był zwolennikiem [[Jan Zamoyski|Jana Zamoyskiego]], poparł go na sejmie w 1590 i pomógł przeforsować uchwałę o wykluczeniu arcyksięcia Maksymiliana z walki o tron polski w przyszłości. Od 1586 Goślicki był [[Biskupi kamienieccy|biskupem kamienieckim]], od 1590 - [[Rzymskokatoliccy biskupi chełmscy|chełmskim]], od 1591 - [[Biskupi przemyscy|przemyskim]], a od 1601 - [[Biskupi poznańscy|poznańskim]].
 
Goślicki, będąc [[biskup]]em poznańskim, zwołał [[synod]]y w: