Kioto: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Removing Link FA template |
WP:SK, przywrócenie poprzedniej wersji |
||
Linia 2:
{{Miejscowość infobox
|nazwa =
|nazwa oryginalna =
|ja:zapis kanji = 京都市
|ja:transkrypcja rōmaji = Kyōto-shi
|ja:IPA =
|ja:audio =
|zdjęcie =
|opis zdjęcia =
|herb =
|flaga = Flag of Kyoto City.svg
|dopełniacz nazwy =
|państwo = Japonia
|1. jednostka administracyjna = [[Prefektura
|1. jednostka tradycyjna = [[
|2. jednostka tradycyjna = [[Kansai|Kinki]]
|stanowisko zarządzającego = burmistrz
|zarządzający = Yorikane Matsumoto
|powierzchnia = 827,90
|wysokość =
|rok = [[1 kwietnia|1 IV]] [[2008]] r.
|liczba ludności = 1 464 990
|gęstość zaludnienia =
|numer kierunkowy =
|kod pocztowy =
|tablice rejestracyjne =
|JPN:drzewo = [[Wierzba mandżurska]], [[klon (roślina)|Klon]], ''[[Grujecznik japoński|Cercidiphyllum japonicum]]''
|JPN:kwiat = [[Kamelia japońska]], [[Różanecznik]], ''Sakura'' ([[Wiśnia]])
|JPN:ptak =
|współrzędne = 35°1′N 135°45′E
|commons = Kyoto
Linia 35:
}}
{{nihongo|'''
== Historia ==
Linia 85:
Także popularność sztuki picia herbaty przyczyniła się do rozwoju rzemiosł. Przy moście Sanjō-ōhashi mogło funkcjonować aż 70 zakładów produkujących czajniki i inne naczynia metalowe. Wyrabiano przedmioty pokrywane laką, ta z Kioto miała charakterystyczny czarny odcień. Okoliczne plantacje bambusów uczyniły z miasta ośrodek produkcji bambusowych waz, ogrodzeń i charakterystycznych parasoli. Szczególnie rozwijała się ceramika Kenzan<ref>http://www.antiquesandfineart.com/articles/article.cfm?request=357</ref> i tekstylia Yuzen<ref>Tekstylia barwione specjalną metodą umożliwiającą nałożenie wielkich kompozycji na materiał stosowany w kimonach. Zwykle były to krajobrazy.</ref>.
Dzielnica wytwórców kolorowej ceramiki Kiyomizu-yaki powstała ok. 1615 na stoku przy [[Kiyomizu-dera]] (nazwa świątyni). Kioto produkowało też charakterystyczne „cienkie” odmiany sake i delikatne „tofu”. Nakazany przez siogunat powrót do buddyjskiej religijności przyniósł rozwój wytwórczości rozmaitych artystycznych dewocjonaliów. Około 5 tys. wytwórców trudniło się na przełomie XVII i XVIII w. produkcją włókienniczą. W 1781 było
Rzeka Kamo stanowiła drogę dla towarów. W okolicy Maruta-machi wyładowywano drewno sprowadzane z lasów w górach. W Kiya-machi, w głębi miasta, było ono cięte dla potrzeb budownictwa. Na nabrzeżach handlowano towarami przywiezionymi z [[Osaka|Osaki]]. Doprowadzeniu materiałów i towarów do Kiya-machi służył kanał żeglowny Takase, zbudowany wzdłuż Kiya-machi-dōri w 1611, długości ok. 13 km. Kanał przebiega równolegle do rzeki Kamo.
Linia 218:
Kioto jest uważane za kulturalne centrum Japonii. Przynajmniej do XVIII w. miasto promieniowało na cały kraj twórczością artystyczną, kształtowaną w kręgu dworu cesarskiego. Apogeum jej rozwoju przypadło na tzw. okres [[Azuchi-Momoyama|Azuchi Momoyama]] ([[1573]]-[[1603]]). Narodziły się wówczas nowe formy malarstwa (ścienne i parawanowe), reprezentowane przez indywidualności artystyczne takie jak: [[Hasegawa Tōhaku]] (1539-1610)<ref>M.in. polichromie na ścianach Chishaku-in w Kioto.</ref>, [[Kanō Eitoku]] (1543-1590)<ref>Zachowały się jego dekoracje ścian Juko-in, głównego budynku kompleksu świątyni Daitoku-ji na przedmieściu Arashiyama.</ref>, [[Kanō Tanyū]] (1602-1674<ref>Malował m.in. wielkie kompozycje na ścianach pałacu Ninomaru w kompleksie Zamku Nijō.</ref>; obaj wyrośli z artystycznego rodu Kanō). Mistrzem tworzenia ogrodów i sztuki picia herbaty był wówczas [[Kobori Enshū]] (1559-1647). Również we wczesnej epoce Edo miasto pozostawało ośrodkiem wysublimowanej kultury. Świadczy o tym mecenat Hon’ami Kōetsu (1558-1637), kaligrafa i malarza, który w swej posiadłości Takagamina na północno-zachodnich przedmieściach Kioto stworzył kolonię artystów. Patronował on m.in. innemu znanemu malarzowi epoki, [[Tawaraya Sōtatsu]] (zm. 1643).
W czasie bombardowań podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Kioto zostało oszczędzone, dzięki czemu jest jednym z najlepiej zachowanych miast w Japonii. W mieście znajduje się
* [[Kiyomizu-dera]] – wspaniała drewniana świątynia na zboczu góry
* [[Kinkaku-ji]] – Złoty Pawilon
* [[Ginkaku-ji]] – Srebrny Pawilon
* [[Heian Jingu]] – chram shintō ku czci rodziny cesarskiej (zbudowany w [[1895]])
* [[Ryōan-ji]]
* [[Świątynia Shunkoin]]
* [[Pałac Cesarski w Kioto]]
|