Mikołaj Tungen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 7:
Rezygnacja Kiełbasy nie oznaczała rezygnacji króla. Kazimierz Jagiellończyk interweniował u papieża [[papież Paweł II|Pawła II]], który nakazał Tungenowi rezygnację z diecezji warmińskiej (następca Pawła II, [[papież Sykstus IV|Sykstus IV]] mianował Tungena biskupem w Kamieniu Pomorskim). Nowym biskupem warmińskim naznaczono w [[1471]] [[Andrzej Oporowski|Andrzeja Oporowskiego]], archidiakona gnieźnieńskiego i sekretarza królewskiego.
Nominacja Oporowskiego nie zmieniła sytuacji na Warmii. Sam nominat nie został dopuszczony do objęcia rządów wobec protestów kleru, ludności warmińskiej oraz stanów pruskich, natomiast Mikołaj Tungen wszczął działania mające na celu objęcie upragnionego biskupstwa i zarazem uniezależnienie Warmii od Polski. Wsparty przez [[zakon krzyżacki]] Tungen przejął większość zamków i miast; wojna z królem Kazimierzem otrzymała w historii nazwę
W [[1479]] wobec zawartego porozumienia między królami Kazimierzem i Maciejem Korwinem znacznie osłabła pozycja biskupa warmińskiego. Wojska polskie zajęły Warmię i podjęto rokowania pokojowe w [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowie]]; porozumienie z [[15 lipca]] [[1479]] przywróciło zwierzchność króla Polski wobec Warmii, nałożyło na biskupa obowiązek składania przysięgi wierności królowi; zobowiązano także kapitułę, aby wybierając nowego biskupa kierowała się zasadą, iż ma to być "osoba miła królowi". Na mocy tego porozumienia Tungen złożył hołd i został przyjęty do grona senatorów polskich.
| |||